Reacties

Een lied dat bij uw beschrijving past staat in “Café Chantant” van Willy Lustenhouwer, maar de door hem opgeschreven melodie herken ik ook (nog) niet:

Van school kwam hij de knaap, met een zeer trage stap,
het hoofdje als gebogen neer, en zuchtend keer op keer
Tehuis gekomen daar, werd moeder gauw gewaar,
dat haar lief enig kind, als was ontzind.
De reden vroeg zij gauw, de goede vrouw.

Refrein:
Moeder, sprak het kind,
de makkers op de school spotten met mij zovele.
Ik ben niemands vriend,
elk die veracht mij en dat doet me zo verdriet.
Elk roept achter mij,
dat ik een bastaard ben, zonder vader op aarde.
Moeder, zeg het mij,
heb ik geen vader die mij mint,
ben ik een bastaardkind?

In uwe jeugd waart gij, zeggen de makkers mij
Het speelgerief van iedereen, en niets ontzag uw eer,
Dat gij uw leven schonk, voor ’t geld, aan jong en oud,
Dat gij braste en schonk, steeds hevig dronk,
Een lichtekooi waart gij, zo zeggen zij.

Die woorden brachten smart, thans in het moederhart,
En zie, z’herdacht zo heel en al, haar vroeger leven al,
Zij bergde voor de schand’, ’t gelaat in beide hand,
Zij weende gans ontzind, zoals een kind,
Het kindje droogde dan, zijn moeder’s traan.

Refr.
Moe, vergeef het mij,
Daar ik zie dat gij voelt berouw, voor ’t vroeger leven,
En zolang ik leef blijf ik uw zoon,
En spreek ik nooit meer op die toon,
Maar ben ik een man,
Zal ik mij zeker wreken op die grote heren,
Die op ’s levensbaan, met hunne macht van ’t geld,
Zo menig jong hart heeft geveld.

Ondertussen weten we vrijwel zeker dat “Mie Rakel” een “nom-de-plume” was van de Bruggeling Willy Lapouter, alias Willy Lustenhouwer.

Veel liedjes van Arnold Frank zijn door hem verfilmd en worden thans uitgezonden op Eclips TV onder de titel: “Het lied van de week”.

jef winnepennickx

Ha! Ik ben blij dat ook doorwinterde (volks)muziekkenners kunnen genieten van ons speurwerk! Aarzel niet om 1 en ander aan te vullen of te corrigeren als u dat nuttig lijkt…

Laïs (en hun entourage) heeft zich indertijd niet de moeite getroost om de originele melodie op te zoeken en te bewerken, maar ze hebben er wel iets leuks van gemaakt.
Wat ambachten betreft: er zitten in mijn archief twee boekjes met veel oude liedjes over (eveneens oude) beroepen. Opgelet: in zeer veel gevallen hebben die liedjes een erotische dubbele bodem, al is die betekenis voor ons dikwijls verloren gegaan. Zo is het molenarinnetje in het liedje van het loze vissertje en in andere liedjes eigenlijk een vrouw van lichte zeden, de scheresliep een vrouwenversierder, de jager die een jong konijntje of een haas schiet in feite een “bospoeper” enzovoort. Daarnaast zijn het dikwijls spotliedjes die bepaalde stereotiepen versterken: molenaars zijn dieven, zeelui hebben in elke haven een lief, advocaten zijn onbetrouwbaar, boeren zijn … boeren.
De boekjes zijn allebei van dezelfde auteur:
“Stroop om te zweten, beroepen en ambachten in het Oud-nederlands lied”, M.A. Prick van Wely, N.V. UITGEVERIJ W. VAN HOEVE ‘S-GRAVENHAGE, Kramers Pocket GKP 55 Helaas, enkel tekst met overal wel een wijsaanduiding maar het gaat dan om (andere) liedjes van pakweg 300 jaar geleden.
“Roem van Amsterdam, het dagelijks leven van weleer in liederen bezongen”, Max Prick van Wely en Chris Rabe, DE TOORTS, Haarlem, 1982, pag. 70-100 gaat over beroepen, deze keer wel met notenschrift.
Beide boekjes bevatten ook zeer veel illustraties afkomstig van oude prenten en schilderijen. Ik heb er ook PDF-versies van.
Daarnaast staan er natuurlijk ook heel wat liedjes over oude (vlaamse) beroepen in de gekende (?) boeken van Snellaert, Van Duyse, De Coussemaeker, Peeters enzovoort. En … er staan er inderdaad reeds enkele op deze site, afkomstig van marktzangers: de lustige velomaker, het loon van den arbeid, het nieuwe lied van den schareslijper, lied van de herderin, mijnwerker 108, de nachtwacht, lied van de fabriekwerker, …
Maar kinderliedjes zijn dat niet.

Geïnteresseerd, al was het maar om enkele veronderstellingen op pagina https://www.wreed-en-plezant.be/wrdprs/2011/06/fleur-de-la-mansarde/ te kunnen bijwerken!

Zoals in de aanhef van het artikel aangegeven: we vonden dit lied in een interessant boek van Julien De Vuyst, uitgegeven bij Aurelia Books Brussel in 1977.
Daarin worden liederen op marktzangersblaadjes vergeleken met krantenartikels over dezelfde gebeurtenissen. Op het (anonieme) marktblad krijgt dit lied als titel: “NIEUW LIED. De vreeselijk moord op de kleine Roelandts te Heverlee. Zangwijze: Twee Blauwe Oogen” (sic). De Vuyst zegt zelf hierover: “Dit zou een van de laatste vliegende bladen zijn, zo niet het allerlaatste, om nog het verhaal van een moordgeschiedenis te brengen”.
Het krantenartikel dat door de auteur werd samengevat verscheen op 18-5-1946 in Het Laatste Nieuws, pagina 2. Wij hebben op onze beurt uit dat relaas alle vreselijke details weggelaten om de oorsprong van het lied te schetsen.
Het lied interesseerde ons om verschillende redenen: we vonden de melodie terug, het gebeurde in onze buurt en het is het recentste lied in dat genre dat we konden vinden. Volgens De Vuyst werd de klaarblijkelijke misdaad nooit opgelost.
We vonden onlangs een ander krantenbericht hierover, in Gazette van Aelst, 19-05-1946, via http://aalst.courant.nu Dat blijkt een doorslag van het bericht een dag eerder in HLN, maar er wordt wel in gesuggereerd dat het gerecht een spoor had van de dader.

Staat niet op de CD’s / platen die we van Lustenhouwer hebben…

In zijn boek “De geschiedenis van het Café-Chantant” publiceert hij wel een lied met als titel “De goeie oude tijd” waarvan we vele varianten terugvonden in liedjesschriften en -boekjes.
Zie het “Lied van den ouden tijd” op deze site https://www.wreed-en-plezant.be/wrdprs/2010/06/lied-van-den-ouden-tijd/