Reacties

Hetzelfde lied maar toch met een andere tekst vonden we in het liedjesschrift van Leonard Vandevelde (1869-1951) dat Willy Goethals ons in 2012 bezorgde.
(we herstelden de foute rijmen) Het zou kunnen betekenen dat beide versies gebaseerd zijn op een frans of duits cabaretlied… dat ons onbekend is.

‘k Was stapelgek van een lief kind
dat achttien maal de roos zag bloeien,
heur vader had veel geld verdiend
en geld valt nimmer te verfoeien.
Eens sprak hij: “‘k Vraag u op bezoek,
ik geef een feest, gij komt valseren!”
Met een splinternieuwe broek
ging ik bij Pa me presenteren.

Refrein:
‘k Aanbad zijn dochter rank en mals,
‘k dorst nauwlijks naar mijn schone turen,
terwijl gewemel van den dans
in lust en vrede voort blijft duren.

‘k Werd bij den dans iets vreemds gewaar
en ‘k voelde gans mijn hart ontstellen;
mijn broek viel af, groot was ’t gevaar,
zij waren los mijn twee bretellen.
Ik had geen lust tot walsen meer
en om te lachen geen ambitie.
Ach, vrienden lief, stelt u ne keer
voor ene stond in mijn positie!

Refrein:
‘k Bekeek het meisje lief en mals,
‘k zag naar de grond, plafond en muren,
terwijl ’t gewemel van den dans
in lust en vreugde voorts bleef duren.

De broek schoof lager, wat affront,
ik dorst niet meer een voet verzetten.
‘k Zonk schier van schaamte door den grond,
hoe kon ik dat geschuif beletten?
Gered, ‘k viel op mijn knieën neer,
in al de wanhoop die mij griefde
en ik verklaarde stout en teer
aan ’t lieve kind mijn vuur’ge liefde.

Refrein:
‘k Aanbad de schone, lief en mals,
bleef naar heur mond voor ’t antwoord turen,
en ‘k wenste dat die vieze wals
niet langer meer mocht blijven duren.

De internationale

Ontwaakt verworpenen der aarde
Ontwaakt verdoemd in honger sfeer
Redelijk willen stroomt over de aarde
En die vloed rijst al meer en meer
Sterf gij oude vormen en gedachten
Slaaf geborenen ontwaak ontwaak
De wereld steunt op nieuwe krachten
Begeerte heeft ons aangeraakt

Refrein
Makkers ten laatste maal
Tot de strijd ons geschaard
En de internationale
Zal morgen heersen op aard

De staat verdrukt , de wet is gelogen
De rijkaard leeft zelfzuchtig voort
Tot t’merg word de arme uitgezogen
En zijn recht is een ijdel woord
Wij zijn t’moe naar d’ander wil te leven
Broeders hoor hoe gelijkheid spreekt
Geen recht waar plicht is opgeheven
Geen plicht leert zij waar recht ontbreekt

Refrein

De heersers door duivelse listen
Bedwelmen ons met bloedigen damp
Broeders strijd niet meer voor d’ander twisten
Breek de rijen , hier is uw kamp
Gij die ons tot helden wilt maken
O barbaren denk wat gij doet
Wij hebben wapenen om hen te raken
Die dorstig schijnen naar ons bloed

Refrein
_______________________

Indien mijn inlichtingen juist zijn komt dit overbekende protestlied oorspronkelijk uit Frankrijk . Het zou ook tijdens de revolutie in Rusland , en daarna zowat overal ter wereld gezongen worden ;
Andreas

De modepoppen
Zie die modepoppen gaan
Ze hebben haast geen kleren aan
Kousen vinden ze ambetant
En hun kondeke laten ze in den brand
Een plank met riemen aan de voet
Vinden die wijfkens goed
De eksterogen zijn ze kwijt
Rood aan de nagels van vinger en teen
Ketting en uurwerk aan hun been
Wilt ge dan weten welk uur het is
Kijk naar hun benen dan weet ge gewis
Hoe laat het bij ons modepoppen is

Ze houden van de slanke lijn
Dat vinden ze toch zo fijn
Haren hebben groenen gel
Waneer ze staan op de poppen hun vel
Boven de ogen scheren ze het af
En dat vind ik nogal straf
Onder de armen moet het weg
Dat doen ze dan ook met veel overleg
Zwart beige ros en blond
Verven ze hun haar en lopen dan rond
Smink creme en poeders zijn steeds van de partij
Ze zijn net zo een wandelend schilderij

Ontvangt ge van haar een zoen
Wat gaat ge met uw kaak doen ?
Dat is zeker het vraagstuk
Anders loopt ge met een afdruk
Het is juist zo een platte bed
Alles stoppen ze in hun korset
Alleen het aangezicht duid aan
Dat ze met hun voorste naar u staan
Achtereen kent men geen onderscheid
Tussen de negers en de pop van dezen tijd
Als het zo voort gaat geloof binnenkort
Dat ze dan paraderen in de stad
In Eva’s kostuum met enkel een vijgenblad
_________________________

Ik heb geen flauw idee waar dit liedje vandaan komt , of wie het gemaakt heeft . Ik bezit enkel de tekst .
Andreas

Hello
Ik weet niet in welk jaar het gebeurd is , maar ooit werd er een klein meisje door een trein onder de ogen van haar moeder doodgereden aan de overweg te Hemiksem . Wie dit lied voor haar gemaakt heeft , of het op muziek gezet weet ik niet .
Andreas

De maaier van de overwegen

Buiten het bos was de overweg
Rechts daarvan een huis
Links een hoge hei , het spoor
Moeders kindjes speelden buiten
Straks komt er een trein
Steeds gevaar daarvoor

Refrein
Marieke denk er aan dat ik je verbood
Marieke bij de overweg loert de dood
Zo blijde de moeder , zo ging er een schim
Een schim die zij niet zag
De schim van de maaier die zijn prooi zocht deze dag
Marieke voorzichtig riep de moeder nog
Marieke was een kind en daarom ging zij toch
En speelde op de overweg o zo mooi
En de maaier zocht stil naar zijn prooi

Treinrook kwam over de verre kim
Medogenloos snelde de maaier naar het kind
Nog speelde het meisje
Naar hartelust tussen t’blinkend spoor
Geen gevaar gehoord

Refrein
Marieke riep de moeder eensklaps vol van schrik
Marieke moeders stem sloeg door in een snik
Haar kind speelde rustig
Zwarte wolken snellen reeds aan
Een angstgegil , een doodskreet
En t’was hier gedaan
Marieke klonk moeders angstig gegil
Marieke riep ze kermend , maar het bleef stil
De moeder vond haar kind
Verminkt in een bad van bloed
De maaier zijn oogst was weer goed
___________________________

Nog eentje naar ik vermoed uit de tweede wereldoorlog . Tijdens de eerste wereldoorlog waren er ook al duikboten , maar die waren nog zeer primitief , en het waren er maar enkelen .

De kapitein der duikboten

De duikboot die nadert de haven
Waar hij op handgeklap word onthaald
De kapitein een dappere brave
Hij had weer een bijval gehaald
Een transportschip dat was aangevallen
Met vierduizend mannen belaan , dat had hij doen vergaan
Daar op zee doen vergaan
En geen enkel van hen bleef in leven

Refrein
De overheid kwam juist op tijd
Toen de duikboot kwam aangeland
Drukte men de kapitein de hand
Het hulde betoon spande de kroon
Men schonk hem het kruis van eer
En dat trof hem zo zeer

De kapitein begon te dromen
Dat zijn erekruis vloeide bloed
Hij zag vrouwen en kinderen komen
En het bloed steeg zo hoog het maar kon
De kinderen vroegen hun vader
De vrouwen eisten hun man
En het bloed steeg zo hoog het maar kon
Verdronken die offers te gader

Refrein
Daar was ene vrouw , gans gekleed in rouw
Het was zijne moeder , hij ziet ze goed
En zij toonde hem het mensenbloed
Hij riep : Moeder teer
Kijk ik heb het kruis van eer
Maar de moeder riep wel verstoord
Het is het kruis van broedermoord

Ontwakend ziet hij om zich henen
Naar het wrede en ijselijk beeld
Hetgeen in zijn droom is verschenen
En dat nu zijn ziel zo kwelt
Het visioen opent nu zijne ogen
En toonde hem zijn wrede daad
Hoe men voor zijn staat zulk een misdaad begaat
En waar men zich voelt bedrogen

slotrefrein
En zeer gedwee wierp hij zijn kruis in zee
En zijn duikboot bracht hij aan kant
Van een onzijdig land
Nu voelde hij zich verlicht en blij
En zijne moeder verscheen weer
Maar zij glimlachte teer
_____________________

Hello
Nog een heel oud liedje over wat de drank met een mens kan doen .
Andreas

De kroeg

Kom zet u neder wij gaan nog iets drinken
Op de gezondheid van al uw vrienden
Hallo kastelijn , een rondje voor mij
Het werk is gedaan , nu zijn wij vrij
Voor mij niet meer , ik moet huiswaarts keren
Zo sprak een man in half versleten kleren
Een ander sprak : Trek het u niet aan
Het werk is gedaan , wij mogen drinken gaan
En thuis waar vrouw en kind hem wacht
Kwam hij bedronken aan rond middernacht

Refrein
Hij sprak : vrouw ik ben zat
O wat heb ik plezier gehad
Als men gans de week moet werken
Mag men zich s’zaterdags wel wat versterken
Als ik drink heb ik u lief
Dan noem ik u mijn hartedief
De vrouw sprak man ik wil het u vergeven
Het is de eerste maal in uw leven

Wat de vrouw ook zei , het kon niet meer baten
Den drank helaas kon hij niet meer laten
Van het werk ging hij naar de kroeg
Luisterde niet als zijn kindje kloeg
Vader kom naar huis , wij zitten zonder eten
Hij was door den drank zijn vrouw en kind vergeten
En door het misbruik zoals het dikwijls gaat
Liepen vrouw en kind bedelend langs de straat
De man gans aan den drank verslaafd
Werd als een hond overal weggejaagd

Refrein
Als hij dan vrouw en kind weerzag
En zij verweet hem zijn slecht gedrag
Sprak hij : Vrouw wil het mij vergeven
Ik kan zonder alcohol niet meer leven
De vrouw smeekte hem dan zo teer
Keer toch tot uw vroeger leven weer
Gij laat mij en onze kleine
Van honger en gebrek wegkwijnen

Hij zocht vergeefs nog werk te vinden
Vroeg ondersteuning aan zijn vroegere vrienden
Maar geen enkele die daar gehoor aan gaf
Tot men uitgeput op zekeren dag
Door het drankmisbruik de man zag neerploffen
Hij was door een beroerte getroffen
En toen men hem naar het gasthuis bracht
Waar zijn vrouw en kindje waakte dag en nacht
Het knaapje smeekte aan den opperheer
Ach beste man , schenk mij mijn vader weer

Refrein
Hij sprak kind ik heb misdaan
Genees ik dan is het ook gedaan
Ik zweer u trouw nooit meer te drinken
Ook is het gedaan met mijn vroegere vrienden
Ik haat en vervloek den sterken drank
Hij bracht ons armoe en schand
Maar terwijl hij sprak van een nieuw leven
Kwam hij zijn laatste snik te geven
___________________________

Hello
Ziehier nog een heel oud liedje dat in mijn bezit gekomen is via mijn grootmoeder

De spoorwegramp

Ziet ge aan het huisje der spoorwegbaan
Daar die wisselwachter staan
Het is een man die vol vlijt
Hart en ziel aan den arbeid wijdt
Neen , zijn taak is niet zwaar
Maar ontzeglijk vol gevaar
Ene kleine onoplettendheid
Kost veel mensenlevens , welk een spijt

Daar klinkt nu juist een signaal
Twee sneltreinen die komen aan
En daar klinkt de tweede bel
Van zijn toestel
Twee treinen die in aantocht zijn
Hij schikt ze elk op hun lijn
Zo heeft hij met een vast gedacht
Zijne plicht volbracht

Ginds in de verte ontwaarde hij
t’Monster dat komt naderbij
Hij hoort het gegrol en gezucht
Ziet de rookpluim in de lucht
Maar op denzelfden stond
Zeeg hij schier van schrik ten grond
Zijn kindje een vijfjarige klein
Speelde op de spoorweglijn

Hij uitte een pijnlijke kreet
Die door merg en beenderen sneed
Zijn kind ter redding in de daad
Was het te laat
Hij dacht aan zijn plicht niet meer
En rukte den hefboom neer
En zuchtend rolde de trein
Op een andere lijn

Dan snelde hij gans ontzind
Naar zijn niets beseffend kind
Dat rustig en ongestoord
Op de spoorlijn speelde voort
Lachend en wenend tegelijk
Bibberend bleek als een lijk
Vluchtte hij met zijn kindje teer
Naar zijn spoorweghuisje weer
Plots hoort hij een gekraak
Een huilend mensen – geslaak
De spoorwegramp was nu volbracht
Met ijzingwekkende kracht
En hij tuurde met een droevig gevoel
Naar den vuurporl

Kort nadien was tribunaal
In een ruime rechterszaal
Sprak de vader ter verdediging
Ik deed het voor mijn lieveling
Maar sprak de rechter gij moet
Zelfs uw eigen vlees en bloed
Opofferen voor uw plicht
Gij zijt schuldig en strafbaar daarbij
Twintig jaren tuchthuisstraf
Kreeg de vader zo braaf
Twee rijkaards werden gedood
De ramp was groot
Nu knalt het oorlogsvuur
Mensenlevens uur na uur
Niemand die daar ooit gewis
Strafbaar voor is
________________

Met vriendelijke groeten
Andreas

Hello
Hier volgt een liedje over een klein meisje gedurende de oorlogsjaren .
De nieuwjaarsbrief

Het was een klein blond meisje van pas een jaar of acht
Zo vrolijk als een sijsje , met oogjes blauw en zacht
Naarstig zat zij te staren op haren nieuwjaarsbrief
En schreef met veel gebaren aan haren vader lief
Eindelijk is de dag nader waar ik zo lang naar tracht
Dat ik mijnen vader mag schrijven mijn gedacht
Vadertje braafste der mensen , als ik u eenmaal zag
Dat zijn mijn vurigste wensen op deze nieuwjaarsdag

En wat wij allen verlangen is dat de vrede brak aan
En gij arme krijgsgevangenen weer naar huis mocht gaan
Om ons hulp te bieden dan zijn wij uit ons lij
Dan zal moeder niet meer wenen , geloof mij vrij
Vadertje lief , ik moet u tonen dat wij aan t’verhuizen zijn
Wij gaan in een klein straatje wonen , in een huisje klein
Daar zal het zo koud niet wezen als wij hebben geen vuur
Dat komt dikwijls voor , de kolen zijn raar en duur

Hoe rolt de tijd toch henen , t’is reeds de vierde keer
Ik was nog een klein wezen , nog geen vijf jaren oud
Ik kon niet lezen of schrijven , en nu ben ik reeds groot
Alleen heb ik dit geschreven , vadertje , is dat niet lief
Gans mijn spaarpot uitgegeven aan dezen schonen brief
Vadertje , kent gij die bloemen die gij op mijn briefje ziet ?
Ik zal u hunnen naam eens noemen :
Zij heten vergeet mij niet

Voor het sluiten van mijn schrijven vadertje beloof ik u
Van altijd braaf te blijven en mijn best te doen zoals nu
En mocht de vrede komen zodat gij wederkeert
Zult gij verwonderd kijken hoeveel ik heb geleerd
Uw lot is te beklagen vader , dat begrijp ik goed
Maar denk eens alle dagen aan dat onschuldig bloed
Van alle vaders die vallen op het veld van eer
Gij zijt nog de beste van allen , eenmaal keert gij toch weer
_________________________________

PS – Betreffende het liedje (de blinde soldaat ) dat ik u toegezonden heb ; Ik heb mijn moeder dit ontelbare keren horen zingen , en ik kan u verzekeren dat het een wondermooie melodie is . Jammer genoeg ken ik geen noot muziek , en ik heb ook totaal geen stem meer zodat ik het u onmogelijk kan laten geworden ; Er moeten toch nog andere mensen zijn die op de hoogte zijn van deze melodie ??
Met vriendelijke groeten
Andreas

Hello
Ook ik ben in het bezit van enkele oude liederen . Er is er eentje bij dat ook over een blinde soldaat gaat . Ik heb deze tekst nog van mijn grootmoeder , en als u weet dat ik ruim in de zeventig ben , dan begrijpt u dat het hier om een oud liedje gaat . Ik zal de tekst hier laten volgen ;

De blinde soldaat
Sedert vier jaar ben ik hier in het gasthuis
Als welstellend meisje gekomen
Ik kreeg geen nieuws meer van ouders of thuis
Toch heb ik soms bange dromen
Ik doe een werk van barmhartigheid
De ongelukkigen helpen
Door al hun tranen en smarten te stelpen
Vind ik hier mijn bezigheid
Dan voel ik van diep medelij breken mijn hart
Dan roep ik uit volle kracht

Refrein
Genoeg houd op
Er is reeds lang genoeg bloed vergoten
Rouw en ellende stijgen ten top
t’Is genoeg , gij hebt al lang verdroten
De jeugd , de kracht
Wordt uitgeput en versmacht
Reeds duizenden offers zijn kreupel of blind
Waar ik geen troost voor vind

Juffrouw , waar zijt gij , ik roep u t’allen kant
Hier vriend wat is uw verlangen
Neem alstublieft mijn verband nog eens af
Ik heb zo een pijn , ik voel mijn hart bevangen
Kom lieve vriend gij moogt niet droevig zijn
Kom zet u hier bij mij neder
Maar wat zie ik , uw tranen vloeien weder
Het werd door den dokter met nadruk gezegd
Wenen voor u is slecht

Refrein
Wat geeft het mij
Ik die toch niet meer kan genezen
Wat wacht mij anders dan kommer en lij
Daar ik voor heel mijn leven blind zal wezen
Geen vrouw , geen kind
Niemand waar ik nog troost bij vind
Daarom laat mij wenen , t’verlicht mijn gemoed
En het doet mijn hart zo goed

Kom lieve vriend , hebt gij nog zo veel pijn
Kom zet u hier aan mijn zijde
Later komen er betere tijden
Dan voelt gij kommer nog pijn
Wanneer gij eens in uw huisje zult zijn
In t’bijzijn van een lief wezen
En gij niet meer voor de toekomst moet vrezen
Dan draagt gij uw lot blijgezind
Gij moogt niet droevig zijn lieve vriend
Er is iemand die u bemind

Refrein
Komaan schep moed
Laat u zo niet nedervellen
Wanneer ik u zie met een opgeruimd gemoed
Voel ik lust om naar uw borst te snellen
En ook nog meer , wees fier op uw kruis van eer
t’Bewijs dat gij veil had voor het land uw bloed
Daarom sta op schep moed

Dank voor uw troost gij edele ziel
Gij zijt een der braafste vrouwen
Dat mij de sluier van mijn ogen eens viel
Om u te kunnen aanschouwen
Maar gij zegt alsdat ik word bemind
Och mocht gij dien lieven engel wezen
Dan droeg ik mijn lot blijgezind
Maar nee , ik ga te ver , ik heb te veel gevraagd
Vergeving als ik u mishaag

Refrein
Geef mij uw hand
Ik bemin u en gij hebt goed geraden
Maar gij zijt rijk en boven mijn stand
Uw familie zal mij versmaden
En gij , een held
Die staat veel hoger dan t’geld
Wie is er de roem en de kracht van ons land ?
Het volk , de werkmansstand
—————————
Ik hoop dat ik u hiermee een plezier gedaan heb ; Ik bezit nog een aantal van die oude liedjes ; af en toe zal ik er u eentje toezenden .
Met vriendelijke groeten – Andreas Jaquet

Hallo,

Heeft iemand misschien alleen de instrumentale versie van het liedje Johanna van Rijk de Gooyer. Te gebruiken voor een bruiloft.