Reacties

Bezoekers van deze website kunnen desgewenst reageren op elke bijdrage en hun bedenkingen staan dan bij het bericht terzake onderaan vermeld.

Hieronder al die reacties samengebundeld in omgekeerde chronologische volgorde, de recentste dus bovenaan. Om de context terug te vinden kunt u klikken op de in rood weergegeven titel van het oorspronkelijke bericht.

  • Van Johan op Er hapert iets aan

    Er was/is in Antwerpen geen Verbondsstraat maar wel een Verbondstraat, met één s, vandaar dat ik dit niet eerder opmerkte…
    “De straatnaam, toegekend in 1876, herinnert aan het Eedverbond der Edelen (1565-66) dat de afschaffing van de inquisitierechtbanken beoogde, een thema dat voor inspiratie zorgde voor vele straatnamen op het Zuid.” schreef Elise Hooft op de website inventaris.onroerenderfgoed.be. En Jack Verstappen vermeldt in zijn boek “Moord en Brand over Antwerpen” (1986, uitgeverij Project bvba) dat er tijdens WOI een grote brand heeft gewoed aldaar in de Verbondstraat.
    Het is dus zeer aannemelijk dat Andreas de Weerdt inderdaad deze tekst schreef. Het staat niet in 1 van de 7 verzamelbundels die ik van hem heb, maar hij heeft er (minstens) 12 gepubliceerd !

    Ga naar de reactie
    2020/03/25 at 10:23 pm

  • Van Van der Staey Richard op Er hapert iets aan

    Bedankt Johan voor de verwijzing naar mijn publicatie. Eerlijk gezegd vind ik de door mij genoteerde melodie iets mooier. Het omgekeerde bestaat ook bv. met het lied ‘als grootmoeder trouwde’, daarvan vind ik de melodie in de Vlaamsche zanger mooier dat die ik zelf had opgenomen….
    Proficiat met jullie opzoekingswerk en publicatie.
    Richard

    Ga naar de reactie
    2020/03/25 at 9:46 pm

  • Van Wouter Termote op De borstelmarchand

    Ik heb nog cd’s gekocht op

    https://www.discogs.com/Groep-Erik-Wille-T-Is-Gene-Zuiveren/release/8820236

    Ga naar de reactie
    2020/02/28 at 9:29 pm

  • Van Saar op Aftelrijmpjes en spelliedjes in The Fifties

    Liedje om af te potten:
    Kauwgomballen
    Kauwgomballen
    Welke kleur kies je?
    (Voorbeeld: appelblauwzeegroen a-p-p-e-b-l-a-u-w-z-e-e-g-r-o-e-n)
    Degene met de laatste letter is af.

    Ga naar de reactie
    2020/02/24 at 5:30 pm

  • Van Sara op Aftelrijmpjes en spelliedjes in The Fifties

    Versje, te spelen met de vingers, waarbij elke vinger een naam krijgt Duimeling heef een os gekocht.

    Vingerling heeft hem thuis gebrocht.
    Langeman heeft hem gestoken.
    Fikfak heeft de worsten gemokt.
    Klein Pinkske heeft alles opgegeten .

    Spelletje op rijm. Ouders met kinderen plaatsen hun duimen boven mekaar op het ritme van het rijmpje. Nadien handen en tanden verbergen of een doef krijgen.

    Olleke bolleke rebesolleke
    Olleke bolleke knol
    Al wie handen of tanden laat zien Krijgt tien doefen en een knip.
    Jan Slip!

    Liedje om te zingen met een peuter op je knieën die men laat op en neer wippen op het ritme van het liedje:

    En we rijden naar Sint-Job op nen ezel, op nen ezel.
    En we rijden naar Sint-Job op nen ezel zonder kop.
    En we rijden nu naar Luik, op nen ezel, op nen ezel,
    En we rijden nu naar Luik, op nen ezel zonder buik.

    Ga naar de reactie
    2020/02/24 at 5:25 pm

    • Van Johan op Aftelrijmpjes en spelliedjes in The Fifties

      De melodie van “rijden naar Sint-Job” vinden we ook bijna identiek terug in het franse kinderliedje “Savez-vous planter les choux ?”
      Er zijn nog tekstvarianten, bv. “En zo rijden wij te paard op nen ezel zonder staart”

      Ga naar de reactie
      2020/02/24 at 8:54 pm

      • Van Johan op Aftelrijmpjes en spelliedjes in The Fifties

        Volgens Lucy Gelber in “Encyclopedie van het levende Vlaamse Volkslied” werd het aldus gezongen in Weelde:

        muziek

        Ga naar de reactie
        2022/12/24 at 5:21 pm

      • Van Johan op Aftelrijmpjes en spelliedjes in The Fifties

        Volgens het boek “Arm Vlaanderen Zingt” (Dirk Wilmars, Antwerpen, 1975) was Sint-Job de “beroemdste en meest gevierde heilige” in het Antwerpse. De St Jobskapel bevond zich in Dambrugge dat in 1871 met Antwerpen “fusioneerde”. Naar die kapel, oorspronkelijk voor melaatsen bedoeld, werd de 10e mei een begankenis georganiseerd die 10 dagen duurde. Ik citeer: “De genotzoekers, en dat waren ze allemaal, hadden heel het jaar naar het feest van St Job uitgekeken, omdat dan de grenzen van het toelaatbare verder lagen dan in om het even welke parochie.” Naar St Job rijden was dus helemaal niet zo onschuldig als wij zouden denken.

        Ga naar de reactie
        2020/04/04 at 9:17 am

  • Van Saar op Aftelrijmpjes en spelliedjes in The Fifties

    Ik ken er ook een paar:
    onder de tafel lag een wafel wie ervan eet die laat een scheet.

    In een camionetje lag een sigaretje
    stak het in z’n mondje, t’lag een kakastrontje

    Ga naar de reactie
    2020/02/24 at 5:14 pm

  • Van Jan Staes op Kom d'r in, zet je hoed af

    Super, ik ben mijn originele partituur van dit nummer kwijt gespeeld maar deze geweldige site heb ik weer een nieuwe. waarvoor dank.

    Ga naar de reactie
    2020/02/18 at 12:33 am

  • Van Jef Pepermans op Soldaten lagen bij nachte

    De versie die wij zongen (In Mortsel) ging als volgt:
    De herderkens lagen bij nachte, zij lagen bij nacht in het veld. Zij hielden vol trouwe de wachte, zij hadden hun kanonnen geteld. Toen hoorden zij d’Engelsen schieten, en recht op de Führer zijn huis. Da moest nu toch justekes lukken: de Führer die was nie thuis.

    Ga naar de reactie
    2020/02/13 at 5:13 pm

  • Van Jaak Fransen op Soldaten lagen bij nachte

    Ik was gekazerneerd in Duitsland bij de Wing Télé geleide Tuigen in Kapellen am Erft bij Dusseldorf.
    Wij zongen het als te volgt:
    De Engelsen vlogen bij nachte, zij vlogen bij nacht op een lijn
    zij zochten waar Hitler kon wezen, zij zochten waar Hitler kon zijn
    Daar viel er een bom uit de wolken en stonden tot schreiens bewogen
    de smeerlap was weer niet thuis.

    Ga naar de reactie
    2020/02/12 at 5:17 pm

    • Van Johan op Soldaten lagen bij nachte

      Er is een liedblad met dezelfde aanhef – zie https://geheugen.delpher.nl/nl/geheugen/view?coll=ngvn&identifier=KBMI01%3A47782

      In uw tekst ontbreekt na “de wolken” ook een stukje denk ik dat moet rijmen op thuis.
      Iets als: “Daar viel er een bom uit de wolken en maakte zijn woning tot gruis:
      ze stonden tot schreiens bewogen, de smeerlap was weer niet thuis.”

      Ga naar de reactie
      2020/02/13 at 12:22 am

  • Van Jan Huyghe op Een ongeval

    Johan,
    In verband met derde strofe, “’t Is niet vandoen dat g’achter gaat1”,
    wil ik de lezers graag meedelen dat er in Veurne-Ambacht nog behoorlijk wat (oudere) mensen, conform het oudere dialect, bij de prikkel voor de grote boodschap, zeggen: “‘k Moetn zere na bachten…”
    In ons kustdialect is “bachten” dus ook gewoon “achter”. Voorbeeld: “Verdomme, ’t Is een brieftje van oenderd euro deur de gleuve tegen de meur bachten de kasse geglotsjen en ‘k en kunn’n d’r niet an…”
    Vriendelijke groet,
    Jan Huyghe
    Oostduinkerke

    Ga naar de reactie
    2020/02/07 at 2:47 pm

    • Van Johan op Een ongeval

      Er zijn nog wat varianten op die uitspraak die ontstaan zijn toen de WC-pot niet binnenshuis stond en al zeker niet in een badkamer want die was er niet. “Naar de koer” gaan is er zo eentje, de “koer” (la cour) zijnde de achterpui of de (half)overdekte buitenruimte tussen de achtergevel en … het WC-hokje. In (oude) cafés kan je nog een wegwijzertje zien naar “de koer” ipv naar het sanitair. Voor de mannen was daar meestal een “pissijn” voorzien, gewoon een gecementeerde muur met een goot onderaan of een plaspot of -goot op de juiste hoogte waarvan de afloop verbonden was met de vrije natuur. Ook kerkgebouwen hadden soms zo’n voorziening tegen één van de buitenmuren.

      Ga naar de reactie
      2020/02/07 at 6:37 pm

      • Van jan Huyghe op Een ongeval

        Johan,
        Nog even over dit stoelgangverhaal.
        Na jaren boeren te lande in Gijverinkhove (nu Alveringem)gingen mijn grootouders (geboren eind 19de eeuw) “rentenieren” op Weegschede, in de dorpskom van G’hove. Bij hen thuis gebeurde “Naar bachten gaan” ook daar in een klein hokje buiten, deel van wat koterijen. Het “comfort” was een plank met een rond gat dat je kon afsluiten met een houten deksel. Aan een haak in handbereik hing het toiletpapier: krantenbladen in viertjes gescheurd. In hun geval was dat Het Volk. Ze veegden dus hun g.. aan het wereldnieuws… Met vakantie bij mijn grootouders, jaren ’60, had ik genoegen dat genot van “de goeie oude tijd” proefondervindelijk te mogen veststellen. Een hele belevenis voor een stadskind van acht jaar.
        Nu nog een niveautje hoger. Vijftig meter verder, op de eigenlijke “platse” was het lekker vertoeven in het gasthof De Drie Ridders. Daar kon je voor de grote commissie “naar bachten gaan”, “naar de koer”, met twee tegelijk. Namelijk in een hok met twee gaten naast elkaar, zonder schutting ertussen. Terwijl je in arbeid zat kon je er elkaar in alle gemoedrust de laatste vette moppen vertellen, en met een lach de verlossing versnellen…
        Dat dubbelgemak bleef jaren bestaan, ook nadat het gasthof die functie niet meer had. Zou het nog bestaan anno 2020? Ik weet het niet. Indien ja, dan zou het best een bescherming als sanitair erfgoed verdienen…
        Tot zover dit geurige vertellement.
        Vriendelijke groet,
        Jan Huyghe
        Oostduinkerke

        Ga naar de reactie
        2020/02/07 at 10:23 pm

        • Van Johan op Een ongeval

          Ik herken de situatie volkomen van uit mijn kleutertijd & toestand bij mijn grootouders (en alle dorpsgenoten van die generatie). Zelf woonden we in een “nieuwbouw” (zelfde bouwjaar als ik) met een WC buiten, zonder plank maar reeds met pot & spoelbak! In huis was er zelfs een kleine badkamer met douche, iets wat door de goegemeente bestempeld werd als zotte kosten en een teken van hoogmoed… Die spoelbak en die douche konden er overigens maar komen omdat het dorp pas enkele jaren voordien aangesloten werd op de waterleiding.
          Een garage of carport was er niet: een auto was eveneens een overbodig luxeproduct waarvan er in heel het dorp maar een tiental te vinden waren. Dat veranderde snel na pakweg Expo58 en nog sneller toen in 1963 de tramlijn, die het dorp met Leuven en Brussel verbond, werd afgeschaft.

          Ga naar de reactie
          2020/02/08 at 11:11 am
1 … 16 17 18 19 20 … 57

Copyright © 1967-2025 Wreed en Plezant Alle rechten voorbehouden.
Deze site is gemaakt met behulp van het Multi sub-thema, v2.2, bovenop
het bovenliggende thema Desk Mess Mirrored, v2.5, van BuyNowShop.com