Reacties

Bezoekers van deze website kunnen desgewenst reageren op elke bijdrage en hun bedenkingen staan dan bij het bericht terzake onderaan vermeld.

Hieronder al die reacties samengebundeld in omgekeerde chronologische volgorde, de recentste dus bovenaan. Om de context terug te vinden kunt u klikken op de in rood weergegeven titel van het oorspronkelijke bericht.

  • Van Johan op De Blanke Slavin

    Het refrein lijkt ook heel sterk op “La grande Melie” (1910, Georges Isnel / Henri Dickson / René Casabianca)
    De strofen evenwel totaal niet. Wie heeft wie geïnspireerd?

    Ga naar de reactie
    2019/12/15 at 7:20 pm

  • Van Hans van Deelen op De Penny Serenade

    In 1939 nam het Amsterdamse Joodse muzikantenduo Johnny & Jones een eigen vertaling op van Penny serenade (er is een opname van bewaard gebleven). In 1944 werden ze, na een tijd in het Kamp Westerbork te hebben gezeten, omgebracht in Auschwitz.

    Ga naar de reactie
    2019/12/13 at 4:14 pm

    • Van Johan op De Penny Serenade

      Bedankt voor de tip! Er waren mij een tiental opnames bekend van Johnny and Jones – pseudoniemen van Max Kannewasser (1916-1945) en Nol van Weezel (1918-1945) – , maar deze zat er niet bij. Ondertussen is YouTube blijkbaar goed voorzien van de werkjes van deze onfortuinlijke jonge mannen, ook hun persiflage op de Penny Serenade.

      Ga naar de reactie
      2019/12/13 at 6:21 pm

  • Van Wiebe Zwart op Alle liederen alfabetisch

    Ik zoek een liedje dat mijn vader vaak zong, jammer genoeg ken ik alleen maar enkele regels, die gaan zo, “hij moest naar Rusland in de kou, net als te voren, daar schoot men weer zijn lijf kapot”
    Is er iemand die kan helpen?
    Bij voor baad dank

    Ga naar de reactie
    2019/12/03 at 5:51 pm

    • Van Johan op Alle liederen alfabetisch

      Dit komt uit het lied “De Deserteur”. Het staat als nr 239 in het “Groot Liedboek van Wannes Van de Velde” (2013, uitgeverij Van Halewyck) en in “Het Monster van de Oorlog” (2004, Nijgh & Van Ditmar, Amsterdam). In “Huilen op de Kermis” (1968, Kruseman, Den Haag) is de titel “Aan het westelijk front”. Volgens sommigen is de melodie die van (of sterk verwant aan) “Chanson Vécue” (zie https://www.youtube.com/watch?v=6_8_bN-V6U0 ) alias “Op mijn mansarde” alias “Wij spinsters van de vlasfabriek” alias “Georgetje”.
      Hierbij de tekst (met herstelde rijmen), de auteur is onbekend.

      DE DESERTEUR
      Hij had aan ’t westelijk front gestaan,
      De wrede vuurdoop ondergaan,
      Bedekt met wonden.
      Hij had gestreden als een held
      En werd des avonds in het veld
      Halfdood gevonden.
      Soldaten van het Rode Kruis
      Brachten hem al naar het ziekenhuis
      Om te genezen.
      Daar lag hij dagen in ’t verband
      En kon hij dagelijks in de krant
      Van de oorlog lezen.

      En toen hij weer was opgeknapt,
      Zijn wonden weer wat opgelapt
      Hij weer kon lopen.
      Toen vroeg men niet of hij wel wou,
      Hij moest naar Rusland in de kou
      Zijn lichaam slopen
      Daar wachtte hem weer hetzelfde lot
      Daar schoot men weer zijn lijf kapot
      Net als tevoren.
      Hij bleef er liggen in de gracht
      En was, toen hij werd weggebracht
      Al halfbevroren.

      Na maanden – schaduw van voorheen –
      Wat kreupel aan ’t bevroren been
      Met bleke kaken.
      Een mooi jong leven half verwoest
      Zo stond hij daar omdat hij moest
      De grens bewaken.
      Was ’t wonder, toen de boodschap kwam:
      Naar het front, dat hij ’t besluit maar nam
      Te deserteren.
      ’t Is Keizers zijn belang naar ik gis
      geef Keizer wat des Keizers is.
      Ik groet de heren.

      Toen hij dicht bij de grenzen was
      Trok hij de kruisen van zijn jas
      Als loon gekregen.
      Hij dacht: wat heb ik daar nog aan
      En heeft waar hij ’t geweer liet staan
      Ze neergelegen.
      Hij nam zijn bundeltje ter hand
      Keek nog heel lang naar ’t vaderland,
      Toen hij zich wendde,
      Blonk er een traan in ’t droevig oog.
      Toen ging hij fier het hoofd omhoog
      Naar ’t onbekende.

      Ga naar de reactie
      2019/12/03 at 6:16 pm

  • Van Ghislain op Frans leren

    Chik gezien, moar ‘k en peinze dat azo nen dictionnaire lastig te vinden is. Afin, goe begonne. Salutekes.

    Ga naar de reactie
    2019/11/27 at 2:17 pm

  • Van Luc Maddelein op Baekelandt met zijne bende (1802)

    Beste,

    Ik heb heel wat boeken over ‘De Bende van Baekelandt’, ook de krantenuitgaven. Aanleiding voor het aanleggen van deze verzameling was het schrijven van een filmscenario. Ik ben bereid dit archief te verkopen tegen een overeen te komen prijs.

    Ga naar de reactie
    2019/11/14 at 4:05 pm

  • Van Roger Pluijm, Schiedam, NL op Wij komen van Oosten

    Herman van Veen
    A la berline postiljon

    Harlekijn/Polydor 1979/1980
    Arrangement: Ton Koopman
    Producent: Adriaan Verstijnen

    Driekoningenlied, net zoals een
    Sint Maartenslied, kinderen langs de deur
    Vlot gezongen
    Met kinderkoor in het refrein
    En barokorkest met pauken
    Refrein betekenisloze vulrijm
    Van chèr ami tot in de knie
    Wij zijn drie konigskinderen sa pater trok naar Vendelo
    Van chèr ami
    Loze rijm komt vaker voor
    Het gaat om het metrum
    Soort Lenny-Kuhr-Poppys-Visite-rijm
    O mon amour, o bon-bonbonière, oui oui parapluie
    A la berline postiljon, met paukenroffel
    Met de berline postkoets
    Grandioos hoe dit 16e-eeuwse lied is herontdekt
    Het quamen drij keuningen ut verre landen
    Ingekort van 9 naar 6 coupletten
    Erg leuk in ieder geval
    Het singeltje stamt uit 1980
    Met Transeamus op de achterkant
    Sint Maarten, Luilak, Driekoningen
    Tradities met elkaar verwant

    Ga naar de reactie
    2019/11/11 at 1:36 pm

  • Van Annemiek van de Rijt op De kus in de vier jaargetijden

    Wat ontzettend leuk dit terug te vinden. Mijn moeder zong dit liedje vroeger. Zij was geboren in 1920. Ik heb de tekst nog ooit genoteerd en we hebben het op verschillende familiefeestjes gezongen vaak ter ere van een huwelijksjubileum. Nu ben ik deze maand zelf 40 jaar getrouwd en is het extra leuk om dit vinden. Dankjewel!

    Ga naar de reactie
    2019/11/10 at 10:20 am

  • Van Johan op De Clown

    In het liedschrift van Eugenius Koopman (Antwerpen, 1916 en later) staat een tekst die duidelijk op hetzelfde franse chanson is geënt maar met een afwijkend verhaal. Hier gaat het niet over een ontrouwe geliefde maar over een ziek kindje dat hij moet alleen laten om lachend op te treden voor het cirkuspubliek…

    Een arme clown zit wenend aan
    Het ziekbed van zijn kindje neder
    Weldra moet hij ter circus gaan
    Herhaaldelijk kust hij het teder
    Op ‘t bleke wezen waar de smart
    De lieve trekken weg doen krimpen
    De clown ijlt heen, hoe jaagt hem ‘t hart
    Zal men hem thans weer niet beschimpen

    Clown, spoed u voort
    Ga, lach dan toch met uw verdriet
    Wat zult ge weer applaus behalen
    Ach, dat men u maar wenen liet
    Clown … gij moet lachen

    Hij komt het circus ingesneld
    ’t Verdriet moet hij in ’t hart versmachten
    Het aanvangsuur heeft reeds gebeld
    ’t Bestuur staat ook op hem te wachten
    Clown, kom hier, kom naderbij
    Roept er een stem, ’t uur is reeds henen
    Gij schijnt zo raar, bedriegt gij mij,
    Weet dat ik niets geef om uw wenen

    Clown, spoed u voort
    Ga, lach weg de kommer en verdriet
    Hoort ’t ongeduldig volk roepen
    Ach Heer, dat men mij wenen liet
    Clown … gij moet lachen

    Het is zijn nummer dat begint
    Ieder herkent in hem den gekken
    En juicht toe, hij denkt aan zijn kind
    Wijl tranen uit zijn ogen lekken
    Ach hoort toch eens naar ’t handgeklap
    Als hij zijn tranen wil afdrogen
    Voor ’t volk is ’t enkel maar een grap
    Waarop hij eens te meer mag bogen

    Clown, rare guit
    Gij Koning in gekke mimiek
    Doch waarom blijft gij nu nog schreien
    Lach eens, ’t is de wil van ’t publiek
    Clown … gij moet lachen

    Het ogenblik van rust is daar
    Hij schijnt te vliegen huiswaarts henen
    Een voorgevoel, ’t is hem zo naâr
    Al waggelend loopt hij op zijn benen
    Nog met bleek gepoederd gezicht
    Neigt hij zich over ’t lieve wezen
    Het lampken met zijn pinkend licht
    Doet hem de dood van ’t kindje lezen

    Clown, martelaar
    Hij rukt zich de haren uit het hoofd
    Hij lacht …en hij snikt nu te samen
    Hij is van het verstand beroofd
    Clown ah ah ah ah ah
    Nu kan hij lachen…

    Ga naar de reactie
    2019/10/23 at 7:13 pm

  • Van Johan op De stervende jongeling

    Het thema van het lied in deze bijdrage – waarbij de stervende jongeling door zijn geliefde in de steek wordt gelaten nog voor hij sterft – werd door verschillende marktzangers verhaald, ondermeer door Tamboer (2 maal!), Aloïs Vande Velde en Frans Van Kets. We vonden het ook terug in een paar liederenschriften, zonder melding van melodie.

    Ga naar de reactie
    2019/10/23 at 10:35 am

  • Van leyn op Aan de ongelukkige opgeëisten

    Prima job! Nu nog een uitvoering op You Tube graag.

    Ga naar de reactie
    2019/10/18 at 8:27 am
1 … 18 19 20 21 22 … 56

Copyright © 1967-2024 Wreed en Plezant Alle rechten voorbehouden.
Deze site is gemaakt met behulp van het Multi sub-thema, v2.2, bovenop
het bovenliggende thema Desk Mess Mirrored, v2.5, van BuyNowShop.com