Reacties

In het boek “Anderlecht zingt zoals vroeger” (1991, Ontspanningsclub van ’t Broeck) vond ik dit, maar zonder vermelding van melodie (als u die toevallig kent …):

Een bezoek aan menneke pis

‘k Had ne frank of zeventien gespaard
met veel moeite had ik dat bijeen vergaard
‘k dacht met die centen daarmee ga ik op reis
‘k ga voor nen dag of acht naar Brussel of Parijs
‘k Liep naar de statie om een kaart heel gedwee
naar waar moet ge vroeg hij –
‘k zeg g’hebt er geen affaire mee
‘k lag door het vensterken van het portee!
wel wel dat was een spel
den trein die reed dat was kadee
en al de bomen en akkers reden mee
somtijds dacht ik dat den trein bleef staan
ik kon mij daar niet uit verstaan
omdat ik alles zag vergaan
* * *
Ene met koper knoppen dat was fijn
dien knipte daar een gaatje in dat kaartje van den trein
k’stond in Brussel te gapen ik weet niet hoe
den weg moest ik niet vragen want ik wist niet waar naartoe
‘k liep dan maar op het goed vallen uit
d’een straat in d’ ander uit
het was grand genre op den boulevard
‘k zag niets als winkels en bazaars
‘k vroeg aan een agent van police
zeg mij mijnheer, waar is
het standbeeld van Manneken Pis?
* * *
Dien agent sprak minzaam tegen mij
gaat daar maar door dat straatje en dat pleintje daar opzij
dicht daar tegen is een winkeltje met vlees
wel vriend als ge zo goed zijt dan vraagt ge het maar eens
ik langde mijn pet af en zegde dankuwel
en dan ging ik mijne weg voort rap en snel
maar wat verder moest ik blijven staan
want een meisje sprak mij aan
wel zoete vent sprak zij present
ge zijt in Brussel niet bekend
zeg mij waar gij ievers wezen moet
ventje spreek maar zoet
ik wijs u den weg met spoed
* * *
Ik zei lief kind hoor mij eens even aan
weet gij hier omtrent Manneken Pis niet staan
ja zegde zij ’t is hier rechtover in het café
trakteerde gij een pint dan ga ik met u mee
‘k zei wel ja maar dat was colosaal
’t was zo een staminee met een groot portaal
in dat portaal stond mij ene demoiselle
maar binnen was ’t een spel
een vrouw of vier, rokskens tot hier
’t waren de vrouwen van plezier
‘k moest niet lang wachten want ’t was zeker waar
‘k zag het standbeeld daar en sloeg mijne handen te gaar
* * *
’t Was zo een staminee van eerste klas
ik houde mijn centen in mijn handen alras
zo een juffer met nen korten rok
trakeerde, zegde zij, met ne Münich of nen Bock
ik zei lief kind mijn bok heb ik niet bij
dien staat in mijnen stal en mijn geit die staat er bij
zij glimlachte maar ze zweeg sebiet
haren haring braadde niet
‘k trok er van deur zonder getreur
en ik liep recht naar den vapeur
als ik nog eens naar Brussel ga geloof me, voortaan
zal ik naar Manneke Pis niet meer gaan.

“Pak ‘m bij z’n HAAR” zong mijn oma.

De tekst ken ik: mijn moeder en oma zongen dit wel eens op de melodie van “Boemel Petrus” , zie hieronder de bijdrage van Johan! Nu geloof ik echter dat de melodie van huis uit van de Tsjechische componist,cabaretier, acteur e.a. Karel Hašler (1871-1941) is. Het lied heet “Podskalák” en de tekst is minder gruwelijk dan Landru, want deze gaat over de gezelligheid van Praag en het Gasthaus “Podskali” in het bijzonder. Ziehier enkele versies: https://www.youtube.com/watch?v=PyDaQ1xd24A


Hartelijke groet uit Drachten.

Volgens Rolf Janssen in “We hebben gezongen en niks gehad”, pag. 95, hoorde hij bij accordeonist Jan Leenaerts uit Tilburg het lied “Boemel Petrus” spelen – een uit Duitsland afkomstige melodie – en werd daarop gezongen:
Landru was een vrouwenmoordenaar
pakt ‘m bij z’n haren
en schudt hem door mekaar
Landru was een vrouwenmoordenaar
pakt ‘m bij z’n haren
en schudt ‘m door mekaar”

Die “Boemel Petrus” werd door Willy Derby in 1923 op plaat gezet, en hij had het waarschijnlijk gehoord op de fonoplaat “Der bummelpetrus” van Brigitte Mira & Willi Rosen (1921)
De versie van Derby – of heeft hij het overgenomen van het Duo Hofmann ? – kan je hier beluisteren:
https://youtu.be/NIG6ZZTu3Bo
De straatliedversie over Landru gebruikt alleen het eerste thema van de melodie en ik vermoed dat de tekst die u citeert volledig is …
Ook André Rieu heeft “Die Bummelpetrus” op zijn repertoire, zonder zang evenwel
Zie https://youtu.be/qrd4pXaaEVE

A. Boone vermeldt het (engelse) kinderlied in zijn lijvig boekwerk “Het Vlaamse volkslied in Europa” (2002, pag. 1573):
Little Bo-Peep has lost her sheep
And can’t tell where to find them;
Leave them alone, and they’ll come home,
And bring their tails behind them.
(+ 4 strofen)
Boone meldt dat hij de eerste strofe met melodie terugvond in “The Baby’s Opera” van W. Crane, gepubliceerd in 1900.
En inderdaad … maar waar die het optekende weten we niet. Dat boek staat vol met oude, bekende “nursery rhymes”, ook dit lied zal dus wel 18e-19e eeuw zijn.

Bedankt, Roger. Zoals je kan merken in onze bewerking van de partituur (klikken op “partituur Sofietje”) hebben wij ook de herhaling van de laatste zin ingebouwd als refrein. We hadden geen voorbeelden maar vonden dat dit vanzelfsprekend én nodig was om de toehoorders aan te zetten tot meezingen.