Reacties

Beste vrienden, ik twijfelde eerst maar nu ben ik zeker. Dit lied staat in mijn liedboek met als titel “Brief van een kind”.
Dan zou mijn moeder…..is de 4de zin in het 3de couplet
‘k Was nog een heel klein….is de 3de en 4de zin van het 2de couplet

Proficiat met jullie werk en aan allen een Gelukkig Nieuwjaar.
groeten van Richard

Het lied staat ook op een liedblad “eigendom van J.B. Rosseau en Jan Kohn, Bogaardenstraat 53, Antwerpen” dat werd gedrukt bij J. Heylen in Antwerpen. Bij het lied “De Nieuwjaarsbrief” staat vermeld “Woorden van Mevr. Van Winckel”. De eerder genoemde vermeende auteur heeft het dus niet geschreven in de betekenis van “bedacht” maar … opgeschreven.

De tweede strofe eindigt daar met:
“Dan zou mijn moeder niet meer wenen, geloof dat zij veel lijdt.”

De derde strofe met:
” ‘k Was nog een heel klein wezen, nog geen vijf jaren oud.
Kon niet schrijven noch lezen, maar nu ben ik reeds groot”

Die J.B. Rosseau heeft op een ander liedblad ook “Driemaal wenen” geclaimd als zijn werk, het is dus niet verrassend dat de melodieën fel op mekaar lijken, zoals ik in het slot van de liedbespreking al aangaf.

Dit lied staat op een liedblad gezongen door ene J.B. Rosseau die het ondertekent als auteur. Er staat op de achterkant in potlood “gekocht op de markt aan den Blauwen toren in Antwerpen op 8 III 1919”

Dit lied staat op een liedblad gezongen door ene J.B. Rosseau die het ondertekent als auteur. Er staat op de achterkant in potlood “gekocht op de markt aan den Blauwen toren in Antwerpen op 8 III 1919”

Lied ook te vinden op een vliegend blad met vermelding “Gezongen door Henri Peeters (Aerschot) en Frans Van Kets (Antwerpen). Drukkerij Jef Heylen”
Peeters en Van Kets waren getrouwd met de zusjes Van Gestel uit de gelijknamige marktzangersfamilie.

In deze versie ook een apart slotrefrein:

Dat ze den laatsten Duits maar doen kreveren,
die moordenaars, zegt ons Prins Leopold.
Ze moesten z’in ’t Park van Brussel placeren
en ze dan gieten ook vol petrol.
Maar den Keizer moesten ze eerst opbrengen,
terwijl hij roostert, speelt men de Brabançonne.
Den Belg en Fransman die zullen dan zingen:
Pas d’pardon, pas d’pardon, sale cochon.

Ook terug te vinden in archive.historischedrukkerij.be

Vertaling ook terug te vinden op een liedblad uit Deurne, lijkt fel op de versie van “Zo De ouden Zongen”, bewaard in archive.historischedrukkerij.be (maar ondertussen niet meer online of verhuisd)
Hierbij een screenshot dat we gelukkig tijdig maakten.

Prachtige muziek zeer verzorgd bedankt voor al het werk dat u hier aan besteedt .
Prettige feesten grtn freddy

Muziek van vroeger ben ik een grote lief hebber

Een andere en oudere melodie die sterk verwant is met al het voornoemde is “Petit Chagrin” (1891, Paul Delmet / Maurice Vaucaire). De mansarde-tekst kan er in elk geval ook op gezongen worden.