Ik mag van mijn meke niet trouwen
Florentine Sterckx (1892-1974) uit Leefdaal plaatste tijdens en na WOI in haar schriftje een 80-tal liedjesteksten, waaronder deze weeklacht van een jongeman wiens moeder eist dat hij nog een tijdje ongehuwd blijft. Een melodie wordt niet vermeld maar dat kan moeilijk anders dan “Lison Lisette” zijn van Charles Borel-Clerc.
Zij liet het misschien afschrijven door Victorine Laes (1901-1984), dochter van Lowie “Bruëke”, die het noteerde als 16-jarige. Beide liedjesschriften kwamen indertijd in ons bezit via Marcel Carels, zoon van Florentine, en mondjesmaat vonden we vele niet vermelde melodieën terug bij de teksten die beide dames hadden genoteerd en zorgvuldig bewaard: de schriftjes hebben twee wereldoorlogen overleefd.
Dezelfde tekst vonden we ook vrijwel letterlijk terug in het boek “Anderlecht zingt zoals vroeger”, het zou dus van een marktzanger uit het Brusselse afkomstig kunnen zijn.
Harrie Franken vond een fel gelijkende tekst op een liedblad van Bertha Rusbach uit Antwerpen én op dezelfde melodie. Was zij geïnspireerd door de Brusselse versie?
Ik mag van mijn meke niet trouwen
846 [A] onbekend. [C] Ch. Borel-Clerc
Ach, ik treur mijn beste gezellen,
Waarom vraagt gij mij, zulk verdriet?
Zie ik zal het U eens vertellen:
Luistert allen nu naar mijn lied
’k ben jong en ’k vind in ’t vrijen mijn behagen
maar zie mijn Moeder wil dat niet
Direct spreekt zij van op mijn smoel te slagen
Pateekes geven doet zij maar subiet
Dan zegt zij mij kapoen…
En klopt met hare schoen
’k Mag van mijn meke niet trouwen
’k Mag bij de meisjes niet gaan
’k Zie nochtans geeren de vrouwen,
Ach parbleu wat daarmee gedaan
Als ik de meisjes zie dansen,
zingen en springen in het rond,
’t is alsof zij met mij zwanzen.
en dan bloos ik van affront
Daar in onze buurt woont een meisje
Als een engeltje lief en schoon
z’is zo vlug, en flink als een sijsje,
soms zegt zij aan mij: dag Antoon.
Zie dan gevoel ik mij tot haar gedreven
En zacht, en stil zeg ik Liza
Een lachje zie ik om haar mondje zweven
Mocht ik maar met haar vrijen van Mama
Nochtans heb ik haar lief,
Zij is mijn hartedief.
Kom ik haar des avonds eens tegen
Als ik soms een boodschap moet doen
Langs eenzame straten of wegen
Dan plukken wij zoen achter zoen
Dan moet ik haar toch aan mijn hartje drukken
Vol minnevuur, vol liefdezoet
‘k Min haar en nooit zal men ze mij ontrukken
Voor haar alleen vloeit thans mijn hartebloed
Maar dan weer snel naar huis
stillekes als een muis!
Moest mijn Meke dat toch eens weten,
Dat ik met Lizatje verkeer
Zeker wierd ik buiten gesmeten
Geen pardon kreeg ik dan niet meer
Maar ‘k zal in stilte, haar blijven beminnen
En ‘s avonds in de maneschijn
Zullen wij beiden naar hartje en zinnen
In d’eenzaamheid samen tevreden zijn
Moeder is streng op mij:
zij wil niet dat ik vrij…
 |
Partituur * Ik mag van mijn meke niet trouwen * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Lison Lisette" MUZ0350 schrift Florentine Sterckx pag 122 MUZ0351 schrift Victorine Laes pag 47 MUZ0288 "Van Zingen en Speule" (Harrie Franken) - deel 12 - 1991/pag. 152-153 MUZ0777 "Anderlecht zingt zoals vroeger" (Ontspanningsclub van 't Broeck, 1991) pag. 17