De vrouwen in ons land

De vrouwen in ons land

[A] Pierre De Wilde, Brusssel [C] René Mercier
wijze: Le moulin de Suzette

‘k Zal eenvoudig hier
enkel uit plezier
voor u, vrienden, eens mijn liedje zingen.
Luistert met aandacht
hoe ik ’t vrouwgeslacht
neem, als zij alleen zijn of in kringen.
Ziet u een meisje alleen op straat
des morgens vroeg of wel ‘s avonds laat,
zij is stil en zacht
maar neemt wel in acht
of er soms geen jongman haar toelacht.

Ja in ’t algemeen
vind ik de jonge meisjes in ons land,
als zij zijn alleen,
zeer gemanierd, stil en deftig en oprecht galant.
Maar zijn ze in groep,
dan hoort men hen, wijd en ver, roepen, tieren,
dansen en springen,
lachen en zingen.
Jong of oud, zij vinden smaak
in vreugde en plezieren,
in ons land.

Hun bekoorlijkheid
en lieftalligheid
maakt diepen indruk op jonge mannen.
Hunne klederdracht,
die toilet en pracht,
doet het mansvolk smeden liefdeplannen.
’t Zij rijk of arm, zij zijn even schoon.
Lief klinkt hun stem en op zachten toon.
Vlug zijn zij verleid,
als u met hen vrijt,
spoedig zijn zij tot uw dienst bereid.

Op kermis of bal
ziet men best van al
hoe de jonge meisjes zich vermaken.
Ja, ’t is gelijk waar,
onderzoek het maar,
zij willen drank en het genot smaken.
Wijl ’t orgel lustig zijn wijsjes speelt
worden zij door ’t minnevuur gestreeld.
Eens het bal gedaan
en zij huiswaarts gaan,
ziet men hen beminnen langs de baan.

Heerlijk is de vreugd,
aangenaam de jeugd,
zoet is het geluk der jonge meisjes.
Ja, ten allen kant,
in geheel het land,
worden zij bemind als lieve sijsjes.
Hun lachend mondje en lipjes fijn
zoenen zo minzaam uit liefde rein.
Kortom dit geslacht,
is bezield met kracht,
hand’len met de mans naar hun gedacht.