In de cel voor vadermoord
Liedblad van Louis Boeren opgenomen in de thesis van Marleen De Rudder “Louis Boeren 1891-1973 deel 2: verzameling der liederen”
De opgegeven zangwijze “Dat weet ik niet” verwijst naar het oude Duitse: “Vergiss mein nicht”, in Nederland gekend als “Verlaten” en door Tamboer gebruikt voor “Het lot van de werkman“: “En voor hoelang wij ons broodwinning nog missen, dat weet ik niet, dat weet ik niet.”
Louis Boeren laat Ferdinand aan het woord. Vanuit de gevangenis schrijft hij een berouwvolle brief aan zijn moeder. In elke strofe vernemen we iets meer over zijn daden en hoe het zover is kunnen komen. Of hij ooit levend uit de cel komt is nog maar de vraag, hij kreeg zo te zien “levenslang”. In feite dus een langzame vorm van terechtstelling.
In de cel voor vadermoord
[A] Louis Boeren [C] Baumgart
Beminde moeder, ik schrijf u dezen brief
wil mij vergeven, als ik u heb gegriefd.
Daar ik misdaan heb buiten mijnen weet,
u moest eens weten hoe uw dierbaar zoon hier leed!
Hoelang zal ik in dees kille cel nog zuchten?
Dat weet ik niet, dat weet ik niet.
Wanneer ik hier deze muren zal ontvluchten,
dat weet ik niet, dat niet.
Heb dank mijn moeder, voor wat je voor mij deed
toen ik een kind was, wat ik nooit vergeet.
Ik ben zo slecht niet lijk wel ieder zegt,
maar door mijn vrienden raakte ik op slechte weg.
Door drank verslonden geraakte ik van wal,
mijn hoofd op dwaling, dat bracht mij ten val.
Ik werd de dader van een vadermoord,
ik denk nog vaak: was ik in kinderwieg gesmoord.
Nu moet ik boeten voor mijn leven lang.
Aan u te denken dat maakt mijn harte bang,
maar mocht ik sterven, denkt in uw verdriet:
mijn Ferdinand, mijn zoon,
hij was zo slecht nog niet!
 |
Partituur * In de cel voor vadermoord * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen:
"zangwijze: “Vergiss mein nicht” ("Verlaten")
Louis Boeren 1891-1973 deel 2: verzameling der liederen", Marleen De Ruddder, 1987 (MUZ0779)