De Schone van het Bal
Op de achterkant van het liedblad “Vervlogen geluk” schreef Charles Laureys een liefdeslied op de melodie van “Ton doux sourire”.
Dat is min of meer een vertaling van het franse chanson dat op zijn beurt een interpretatie is van “The sunshine of your smile”, geschreven door Lilian Rey en door de zeer productieve Ierse zanger John McCormack op plaat gezet in 1916.
Wij schreven de partituur op basis van die plaatopname maar vinden de franse interpretatie van Django Reinhardt en Stephane Grapelli (op plaat gezet in 1935) eigenlijk plezanter. Die wijkt echter een beetje teveel af van de oorspronkelijke melodie, zodat we de tekst van Laureys er niet zo goed konden onder passen…
De Schone van het Bal
[A] Charles Laureys [C] Lilian Ray
Eens noemd’ ik haar de Schone van het Bal.
Zij was mijn droom, mijn ziel, mijn ideaal.
Voor haar voeld’ ik mijn hart van liefde slaan,
neen, nooit werd ik zo innig aangedaan.
Haar helder blik drong mij tot in de ziel
toen ik als slaaf aan hare voeten viel
en ik haar sprak van eeuw’ge zoete min,
dan g’leek ze mij aan een tovergodin!
Zij werd dan ook omringd als ene roos,
door elk jonman aanbeden en gekoosd.
Zo leefde zij in wellust en genot
tot leed van hen die haar dienden tot spot.
Ik werd dan ook door haar schoonheid misleid,
nu treurde mijn hart van weedom en van spijt.
Neen, zij was niet ene reine vriendin
aan wie ik schonk mijn hart, mijn ziel en min.
Thans vloek ik haar die mij bracht in ’t verdriet.
Geen vreugd voor mij, geen troost meer in ’t verschiet.
‘k Ontvlucht haar als een adder op mijn pad,
het schone beeld, da’k eens zo lief heb g’had.
Want weldra zal het met mij zijn gedaan,
waarom verscheen zij op mijn levensbaan?
Mijn vloek zal haar vervolgen overal.
Gevloekt! Ik sterf, oh Schone van het Bal
 |
Partituur * De schone van het bal * |
 |
1. instrumentaal
|