Een moeder wacht op haar zoon / Kus mij nog eens
Op een liedblad van Jaak Van Gestel dat kort na de oorlog verscheen staan enkele liedjes waarvan de marktzanger expliciet vermeldt dat hij de teksten ervan zelf schreef. De melodieën verwijzen stuk voor stuk naar populaire liederen van dat moment.
Zo is het lied “Een moeder wacht op haar zoon” geschreven op de melodie van “Kus mij nog eens” – een ander lied op de keerzijde van het zelfde liedblad. Dat heeft Van Gestel dan weer min of meer vertaald van de engelse versie (“Kiss me again”, 1944, Sunny Skylar) van “Besame Mucho”, een liefdesliedje dat de Mexicaanse componiste Consuelo Velazquez schreef in 1941. The New York Times schreef hierover bij haar overlijden in 2005:
Trained as a concert pianist, she wrote the original Spanish lyrics for "Bésame Mucho" when she was 25 and, as she liked to say, had never been kissed.
Het werd een wereldhit en wordt nog steeds gezongen. De Braziliaanse bossa-nova versie van Joao Gilberto (gitaar en zang) uit 1977 vinden wij één van de beste!
Kus mij nog eens
Kus me nog eens!
Kus me, mijn liefste.
Bij elke zoen van je mond hoor ‘k een jubelend gezang.
Ach allerliefste
Hou m’in je· armen
’t is al wat ik van jou verlang.Door jou omhelsd geweest
voeld’ ik ’t geluk voor ’t eerst,
mijn hart heeft zoo nooit getrild.
‘k Heb er nooit op gewacht
of er nooit aan gedacht.
Het lot heeft het zo gewild
‘k Heb je zo lief!
O, blijf steeds bij me
Kan zonder jou niet meer voort.
Zonder jou ben ‘k in rouw.
Voor jou wil ik leven,
Kus me en blljf me voor immer en eeuwig trouw!
Hou m’in je· armen
’t is al wat ik van jou verlang.
 |
Partituur * Kus mij nog eens * |
Voor zijn ontroerend relaas over een moeder, die smachtend wacht op de terugkeer van haar zoon uit krijgsgevangenschap, week Van Gestel lichtjes af van de oorspronkelijke structuur van Besame Mucho maar over het algemeen volgen zijn teksten vrij getrouw de originele melodie en slaagt hij erin teksten te produceren zonder storende verkeerd gelegde klemtonen. Een bekwaam tekstdichter dus!
Een moeder wacht op haar zoon
Mijn lieve zoon,
sinds je ging henen,
sinds die verraders je wegsleepten uit onze woon
was het geluk voor mij verdwenen.
Dagen en nachten wacht ik op uw thuiskomst, mijn zoon.
Vijf jaren wachten en steeds in gedachten,
waar zou je nu toch kunnen zijn?
Kon ik maar weten of jij nog zou leven
dan zou ik weer gelukkig zijn.
Maar moest u iets zijn overkomen
zonder u wil ik niet langer in leven zijn.
Dag voor dag staat z’in de rangen
met starend’ ogen wacht zij daar op iedere trein,
staat zij daar tussen de moeders,
met bangen blik denkt zij: zou hij daar nu nog niet zijn?
Daar hoort z’opeens het gebulder, gekraak,
enen trein komt daarginds weder aan.
Hij komt steeds nader, zij slaat hem maar gade
en staat met het hart vol getraan.
Plots hoort zij het, een stem roept: “Moeder!”,
daar valt zij in de armen van haren zoon.
Het geluk was weergekomen,
nu was de vrede ook in deze moeder haar woon.
Nu was de vrede ook in deze moeder haar woon.
|
Partituur * Een moeder wacht op haren zoon * |
 |
1. instrumentaal
|