Het lot van de werkman
foto: Tamboer in een strijdlustige pose
Net toen de aanvankelijk zeer onsociale “industriële revolutie” een beetje menselijker begon te worden, brak er een wereldwijde economische crisis uit rond 1930. Dat ontging ook de marktzangers niet, die zelf mede slachtoffer waren van de armoe van hun toehoorders.
In het boek: “Lionel Bauwens: De onvergetelijke Tamboer” van Roger Hessel staan circa 1000 liedjesteksten, meestal door Tamboer zelf geschreven. Een paar honderd daarvan zijn “sociaal kritisch” te noemen, “Het lot van de werkman” is een typisch voorbeeld. Voor het refrein deed Tamboer niet veel moeite om de oorspronkelijke tekst van “Vergeet mij niet” te veranderen …
Wij hoorden dit lied voor het eerst op de CD ” ’t Is gene zuiveren” van Erik Wille en dat heeft in feite mee de doorslag gegeven om Wreed & Plezant te beginnen doen.
Het lot van de werkman
[A] Tamboer [C] ‘Vergeet mij niet’ (Baumgart/Bessel/Ferry)
Het krisisleven duurt reeds lange tijd,
het doet u beven als ge werkman zijt,
met stoere blikken loert gij naar ’t fabriek
maar nergens hoort gij nog ’t geronk van mekaniek.
En voor hoe lang wij ons broodwinning nog missen,
dat weet ik niet, dat weet ik niet
en wat het lot van de werkman zal beslissen
weet niemand niet, nog niet.
De winterdagen brengen ons in pijn,
en thuis daar klagen vrouw en kindren klein,
met vaders steungeld kan zij niet bestaan,
’t is maar genoeg om niet van honger te vergaan.
En valt de avond, iedereen slaapt zacht,
alleen de werkman droomt van zijne pacht;
kan hij betalen, ja of neen, ’t is wet
of anders wordt zijn huisgezin op straat gezet.
Door zijn ellende pleegt hij dan een moord,
en die hem kende fluistert stil het woord:
“Verwijt hem niet maar hoor naar mijne stem,
wat was het leven hier op aarde toch voor hem?”
 |
Partituur * Het lot van de werkman * |
 |
1. Live 20-03-2009 St Joris-Winge (fragment)
|
|
2. ZZN -Vergeet mij niet (fragment)
|
3 Commentaren
Roger Hessel schrijft in “De filosofen van de straat” op pagina 333 dat het niet duidelijk is wie de tekst van dit lied schreef: niet alleen Tamboer zong het, ook Jaak Van Gestel, Ernest Vanderplancke en Achille Coppenolle hadden het volgens hem op hun liedblaadjes staan. Wij hebben het zelf alleen bij Tamboer aangetroffen. Het is ook typisch diens taalgebruik. In Brabant zou niemand zeggen “wat het Lot van de werkman zal beslissen”, wel “wat het Lot over de werkman zal beslissen”.
Beste,
Ik heb het crisisleven vaak horen zingen op café in het begin van de jaren 50, door mensen die de jaren 30 als volwassenen hebben meegemaakt.
In die tijd werd er nog veel gezongen in cafés, want er waren toen nog geen jukeboxen.
Groeten,
Georges
Ondertussen zijn ook de jukeboxen vrijwel verdwenen en vele cafés met hen …