Onder de Laeken brug
Marktzangersversie van “Sous les ponts de Paris“, één van de vele succesmelodieën van Vincent Scotto, hier op tekst van Jean Rodor. De eerste plaatopname moet van 1913 zijn.
Een luciede YouTube-gebruiker merkt op:
“A l’ origine il y a une troisième strophe qui n’ a presque jamais été chantée mais qui donne une toute autre tonalité à la chanson:
Rongée par la misère,
chassée de son logis,
L’ on voit une pauvre mère
avec ses trois petits.
Sur leur chemin, sans feu ni pain
Ils subiront leur sort atroce.
Bientôt la nuit, la maman dit:
“Enfin ils vont dormir mes gosses”.
Sous les ponts de Paris,
lorsque descend la nuit
Viennent dormir là tout près de la Seine
Dans leur sommeil ils oublieront leur peine”
Deze strofe werd wel vertaald en gezongen door de marktzanger!
De tekst vonden we eerst in het bundel ‘Liederen van de Industriële revolutie’, verzameld door eric Demoen, Gent 1987.
Die vond het op zijn beurt terug op een vliegend blad gedrukt bij Ferd. Casie-Claes, rue de l’Escaut 14. Dat zou in Sint-Jans-Molenbeek kunnen zijn.
Volgens Jos Ghysens in “Het Aalsters Volksleven deel 1: Markt- en Straatlied 1860-1950” stond het afgedrukt op een liedblad van “Victor Van der Haegen & Companie”. Die man leefde van 1870 tot 1931 in Aalst.
En het staat eveneens in een liedjesschrift uit 1930 van Louis Laermans, Herent.
De mysterieuze zinssnede “de menschen met veel hoorden” in beide teksten interpreteren wij als een verkeerd opgeschreven verwijzing naar “oorden”(1), alias “kluiten”, alias “ping-ping”. Wij zeggen tegenwoordig gewoon “centen” of “geld”…
In de originele vertaling is het refrein telkens anders, maar wij vinden het eerste het beste en herhalen dat tussen elke strofe, zoals het trouwens hoort voor een refrein.
Onder de Laeken brug
Auteur: Onbekend
Componist: Vincent Scotto (‘Sous les ponts de Paris’)
Van Brussel naar Vilvoorde
ziet ge de bootjes gaan,
De menschen met veel oorden(1)
ziet gij wandelen gaan.
Het is schoon weder zonneschijn,
allen tesaam aan ’t promenere
En zeggen dat er armen zijn
die daar ‘s avonds moeten souffreren.
Onder de Laeken brug
Als de nacht komt terug,
Ziede veel sukkeleers die daar gaan slapen
want de police zal hun daar niet oprapen
Ze beven van de kaa
Z’hebben honger daarbij
Ze zijn in ’t droog als de nacht komt terug
Onder de Laeken brug.
Polle gaat zijn lief vinden,
s’avonds aan het fabriek.
’t Is uw feest, mijn vriendinne
en centen heb ik niet.
Maar ik weet toch, mijn lieve klein
een plaatske voor ons t’amuseren.
En daar en zal de maneschijn
ons toch niet komen derangeren.
Vol pijnen en misere
ziet die moeder daar gaan.
Ze weet niet waar logeren
drie kinders volgen aan.
Het is den nood, nog vuur nog brood
wat moet die arme vrouw beginnen?
Den nacht is daar, en ’t kind zegt haar:
“Moeder waar gaan wij slapen vinden?”
(1) Oorden: de kleinste munteenheid na de hervorming van het muntstelsel door keizer Karel V. Voordien waren er talloze munteenheden in gebruik van streek tot streek. In het nieuw muntsysteem is 1 gulden = 20 stuiver = 80 oorden. Dat systeem hield bijna 300 jaar stand tot aan de Franse bezetting eind 18e eeuw.
Voor meer details zie “Rekenmunt en klinkende munt in de Zuidelijke Nederlanden“
Partituur * Onder de Laeken brug * | |
1. duo Wreed & Plezant in Duisburg (2004)
|
5 Commentaren
goedenavond – ik herinner mij nog wel de eerste regel van een andere versie, die door de mensen werd gezongen, toen ik een kind was, paar jaar na WOII : ” ’t was onder de Laeken brug, dat men den Duits versloeg” . Wel in het dialect natuurlijk – en ik ben er altijd van uitgegaan (niet dat ik er veel bij stilstond) dat het om een brug in Laken ging. Ik ben geboren in 1945. Zeer oude Brusselaars (haast je, er zijn er haast geen meer!) moeten deze versie kennen
Groetjes
Hier een heel oude versie van het refrein:
“Onder de Laekenbrug….
Lag zij op heuren rug..
Beentjes wijd open en broeksken gescheurd..
Ge moe nie vroagen wat es er gebeurd…”
Die versie kennen we natuurlijk ook maar zingen we niet: het is de “straatlied” versie van het oorspronkelijke marktzangerslied. Straatliederen komen zelden verder dan het refrein, en wij vonden het nu net interessant om het (volledige) lied te kunnen brengen waarop het “ondeugende” straatlied gebaseerd is.
Kan je mij de volledige tekst doorsturen aub.
Bedankt,
Guy
Ik ken na de strofe een ander refrein. ik schrijf het tussen het Brussels en het ABN; Brussels schrijven is niet simpel:
As ge ne werkman zijt
gerokt’ al a force kwijt
Da komt van ‘slove in doge en nachte
Nen ave mens daa’n verleest al zen krachte.
Wedde gij oud, woevui
Smijte z’ a on de dui?
Ge lugt op stroat en ge zet alles kwijt
As ge ne werkman zijt.
Er is nog een strofe waar de man voor de rechter verschijnt
“ge moet mij da pardonnere”
en verder:
” gin gratie vi a…”
maar dat kan ik niet terugvinden.
Iemand beter onthouden?
J.R.