Sedert lang bestaat er eene wezenlijke leemte in het betamelijk volks- of straatlied

(uit “HANDELINGEN van het negende Nederlandsch Letterkundig CONGRES, gehouden te GENT den 9-21 augustus 1867”)

Mijne Heeren, ik zal u lezing doen van den volgenden brief des heeren C. Verhulst, van Wommelgem, over het volkslied, onderwerp waarvoor hij in ’t programma stond ingeschreven :
« De ondergeteekende heeft de eer aan het Congres het volgende voorstel nopens het volkslied te doen :
» 1° Middelen te beramen, opdat de gemeentebesturen er eene krachtige hand zouden aan houden, om te beletten dat de zoo ellendige straatliederen in hunne gemeenten publiek verkocht worden;
‘» 2° Middelen te beramen, opdat de volksliederen, welke in boekdeel verschijnen, in losse bladen onder het volk zouden kunnen verspreid worden.
» De redenen, welke deze twee punten aan de beraadslaging der derde afdeeling van het Congres doen onderwerpen, zijn de volgende :
» Sedert lang bestaat er eene wezenlijke leemte in het betamelijk volks- of straatlied.
» Het lied, hetwelk tegenwoordig des zondags in de plattelandsche gemeenten publiek gezongen en verkocht wordt, is onder alle oogpunten een wezenlijk wangedrocht , dat enkel en altijd op denzelfden trant de afschuwelijkste en onzedelijkste misdaden verhaalt en eenen noodlottigen invloed op beschaving, kunstgevoel, goeden smaak en zeden uitoefent.
» Van den anderen kant worden de liederen , die voor het volk geschikt zijn en min of meer kunstwaarde bezitten, in boekdeel uitgegeven en bereiken derhalve nooit hunne bestemming.
v » VERHULST. »
De heer DELCROIX. — Mijne Heeren, wij hebben, mijns dunkens, met de straatliederen niets te stellen. Laten wij goede liederen maken : dat is het eenige, dat wij vermogen te doen.
Maar, de menschen verbieden te zingen, wat zij willen, dat is iets dat wij niet kunnen; te meer, daar hebben wij geen recht toe : dat is eene zaak van politie (Ja!)

Gedigitaliseerd en online gepubliceerd door Google Books