Wat een vogel lijden kan
Gezien op een ongedateerd liedblad uit Aarschot:
Geen vermelding van melodie, maar het refrein is een gekend straatliedje. Het wordt namelijk gezongen op de melodie van een (toen) zeer bekende tango van de Argentijnse pianist Julio César Sanders (1897-1942) op een tekst van César Vedani “Adios Muchachos”. Het lied werd geschreven in 1927. Hieronder een recente instrumentale uitvoering op gitaar die begint met het refrein..
In 1929 al kwam er een franse versie “Adieu Paris”, geschreven door Lucien Boyer en op plaat gezet door Berthe Sylva en Alidor. Een paar jaar later werd het al in Franse, Duitse én Amerikaanse films gebruikt en ook na de oorlog bleef het een populaire melodie. Zo zong Louis Armstrong het in 1951 zeer traag als “I get Ideas” en The Shadows speelden het in the sixties als “Pablo the Dreamer”. Will Ferdy maakte er in 1952 een vlaams liefdesliedje van (de tekst werd geschreven door Johnny Steggerda) en zette het op de B-kant van zijn 78T-plaat “Jaloezie”, met het orkest van Lou Logist
Volgens een (ander) liedblad van de Lustige Sinjoren is een zekere J.V.D.O. de bedenker van de tekst. Dat moet dus een Antwerpenaar zijn maar we kunnen zijn initialen niet meteen matchen.
Dat blad vermeldt ook het lied “Tampico” ©1945 zodat we met zekerheid kunnen stellen dat het liedblad van na WOII dateert.
Circa 1935 namen Hubert Geens en zijn broer Jan de markzangers-activiteit van hun ouders over, allicht kenden zij de plaatopnames van “Adieu Paris”. Na zijn huwelijk ging Hubert tot 1951 op de markten staan samen met zijn echtgenote Johanna Van Gestel. Het liedblad waarop we het lied vonden dateert dus van voor 1951. En van na 1946 want op de keerzijde van het liedblad staan drie teksten van Geens waarbij hij als originele melodieën o.a “You are always in my heart” vermeldt en “Five minutes more”. Het eerste werd geschreven in 1943 en het tweede werd in 1946 op plaat gezongen door Frank Sinatra.
Het lied over het lijdende vogeltje kreeg recent een tweede leven via de CD “Berengoed” van Kapitein Winokio, waarop Guy Mortier zijn zangtalent mocht demonstreren en de straatliedversie bracht, met aangevulde tekst
Dankzij de twee liedbladen konden we bij het gekende refrein dus ook een strofe plakken zodat we de volledige melodie konden recupereren, wat in straatliederen zelden het geval is.
Wat een vogel lijden kan
Ik had een vogel en dat beestje kon niet kakken
Daar was een pluimke aan zijn gatje blijven plakken.
Het zei ai ai, het zei oei oei het zei jandomme
hoe is dat pluimke aan mijn gatteke gekommen?
Toen kwam de moeder van dat beestje aangevlogen,
die heeft dat pluimke van zijn gatje weggenomen.
Het was zo blij, het riep: “Hoera, het is gebakken
O. K. nu kan ik weer eens goed kakken.”
Ik heb een jong gevangen
en in een kotje g’hangen.
Het is nogal een bange,
daarvan kreeg ik ’t bewijs.
Het was op zeekren dag
dat hij daar stil lag.
Ik denk: wat zou er schelen,
waarom kan hij niet kwelen?
Hij kan het niet meer kroppen,
zijn eten dat bleef stroppen,
dat zijn mij nogal kloppen
als er zo iets gebeurt.
‘k Verloor bijna mijn zinnen,
wat te beginnen,
niemand die mij wat goeden raad geven kan.
 |
Partituur * Wat een vogel lijden kan * |
 |
1. instrumentaal
|
|
2. Adios Muchachos (Milva) - fragment
|
1 reactie
Hartstikke bedankt voor deze info,
al bijna 30 jaar niet gehoord, kippenvel!