Het laatste oordeel
Op 11 november werden weer overal te lande herdenkings-plechtigheden gehouden rond de Wapenstilstand na WO I maar de aanwezige oudstrijders zijn momenteel bijna uitsluitend nog veteranen en overlevenden van de Tweede Wereldoorlog. Daarom restaureerden we vandaag alsnog een typisch lied, op straat gezongen kort na het einde van WOII.
De “Lustige Sinjoor” bracht in die tijd een aantal liedbladen uit die waarschijnlijk door een “schlager-amusementsorkest” op straat werden gebracht ter promotie van hun fonoplaten. Dat maak ik tenminste op uit de hoofding van dit liedblad:
Het moet zijn gepubliceerd (kort) na de oorlog, in volle repressie en ongehinderd door Duitse censuur want het Schlager-Amusement Orkest is “Het orkest dat nooit is opgetreden voor verkochte Radio-zenders of Concerten ingericht door verradersgroeperingen“. Niet alleen wilde de uitgever hierdoor vermijden dat zijn muzikanten met pek en veren werden getooid en weggejaagd, ook de teksten op dit liedblad veroordelen de collaboratie en roepen op – zoals dat toen overal gebeurde – tot flinke represailles.
Vele van de liedjes op dit blad gebruiken melodieën van het Antwerpse componistenduo A. Frank en W. Kreuer. Arnold Frank was de artiestennaam van muziekuitgever August Hermans (1896-1962) en Wim Kreuer was dan weer Willy Lenaers (1919-1945). Die laatste was dus al overleden toen dit liedblad verscheen, meer details hierover in ons relaas over het lied “Buffalo Bill”
Enkele liedjes op dit blad kwamen we ook op andere gelijkaardige blaadjes tegen en hebben we al besproken op deze website:
- Onschuldige Verdachte
- Moeder, laat mij verkeren
- Snijd Mie heur haar af alias “Ze zijn het afgetrapt”)
In het lied over “Het laatste oordeel” worden alle collaborateurs en profiteurs (“de Zwarten”) naar de hel gewenst.
De zangwijze “Blauwe oogen” is ook een compositie van Frank-Kreuer en is op deze site al te horen bij het lied “Moord te Heverlee (1946)”
Het origineel werd blijkens de muziekpartituur op fonoplaat gezet door hetzelfde “Schlager Amusement Orkest”, dat moet het vaste orkest van uitgever Arnold Frank geweest zijn. We vermoeden dan ook dat de “Lustige Sinjoor” niemand minder was dat Arnold Frank / August Hermans himself…
De zinsnede “A la sodiair” was ons niet meteen duidelijk maar gezien de context van hel en verdoemenis (Lucifer) denken we dat het “à la chaudière” moet zijn, in de stookketel dus.
Het laatste oordeel
[A] De Lustige Sinjoor [C] Wim Kreuer (“Twee blauwe ogen”)
Hij die werkt voor zijn bestaan
op de levensbaan
zal wel naar den hemel gaan,
z’hebben niets misdaan.
Maar trekkers en gierigaards
die op het wereldplein
duitenklievers, zwarten zijn,
luistert naar het refrein:
Refrein:
Gij vliegt naar d’helle en zonder pardon
want in den hemel h’en ze geen geld vandoen
Ge zijt veroordeeld om gierig te leven
à la chaudière en vooruit, bij Lucifeer.
Die hun land hier bleven trouw
binst den oorlogstijd,
na het leed verdient men gauw
wel het hemelrijk.
Maar de Zwarte en Gestapo
verraders van het land
krijgen geen genade meer,
luistert, want ’t is een schand
Refrein:
Gij vliegt naar d’helle, zwart geverfden boel.
Door het verraad springt het vuur al uit hun smoel.
G’hebt met den vijand veel te veel misdreven
à la chaudière en vooruit, bij Lucifeer.
Vele vrouwen hebben nog
het meest van al misdaan,
d’echtgenoten opgestookt
om verkeerd te gaan.
Binst hun man voor den vijand
was in of buiten ’t land
deden zij nen viezen toer,
is het geen echte schand?
refrein:
Gij vliegt naar d’helle, ransels, voor uw kwaad,
gij liept in ’t donker met Duitsers langs de straat.
Verraad, bedrog ook in het huw’lijksleven,
à la chaudière en vooruit, bij Lucifeer.
Al het geld is geblokkeerd
van rijk en arme liên.
Die te veel gewoekerd heeft
zal men kunnen zien.
Veel boeren en zeepbarons
zouden, ik houd het staand,
met een beurze geld nog naar
den hemel willen gaan.
Refrein:
Gij vliegt naar d’helle, wolven van het geld,
g’hebt door uw woeker ieder afgesteld.
Gij bracht ellend’ en misère in’t werkmansleven,
à la chaudière en vooruit, bij Lucifeer.
Partituur * Het laatste oordeel * | |
1. instrumentaal
|