Houd de moed er in
Een lied van het componistenduo Arnold Frank en Wim Kreuer, volgens het liedblad gezongen door Oscar Ferket (1902-1983) in de gelijknamige revue “Houd de moed er in”, opgevoerd in de Majestic Schouwburg in Antwerpen. De creatiedatum hebben we niet kunnen achterhalen, maar het moet tijdens WO II geweest zijn: Wim Kreuer, alias van Willy Lenaers, werd in 1945 gedood door een V2-bom en de tekst van het lied verhaalt in bedekte termen dat de Duitsers niet eeuwig de plak zullen zwaaien in ons land.
Over acteur-zanger Oscar Ferket schrijft Jack Verstappen in zijn “Encyclopedie van het Antwerpse toneel- en muziekleven” (1990, Uitgeverij Reinaert-Het Volk, ISBN 90-6334-238-0):
"Stond als 15-jarige reeds op het toneel. Betoonde een aangeboren talent en aldus werd hij opgemerkt door Rik Senten, die hem anno 1938 in Hippodroom lanceerde. Verder trad hij op in "Empire", "Majestic ", K.N.S., terwijl hij ook op pad trok met het " Reizend Volkstoneel". Ferket stimuleerde eveneens de uitbouw van het liefhebberstoneel."
Ferket is ook nog te zien in enkele films van Edith Kiel en Jan Vanderheyden
Houd de moed er in
Waarom zeveren en klagen
als uw buikske soms wat mist?
Waarom lamenteren, zagen?
Blijf veel liever optimist!
Vandaag giet het dat het regent,
morgen is ’t weer zonneschijn.
Dan begint ge weer te zingen:
’t moest zo goed maar niet zijn
Houd de moed er in,
houd de moed er in,
trek het u niet aan,
laat de kop niet hangen,
’t raakt toch eens gedaan.
Houd de moed er in,
houd de moed er in.
Hebt ge nu veel pech,
begin dan niet te vangen,
want morgen is’t weer weg.
Treft ge van die pezewevers,1
die verstand hebben te koop,
die paniek en herrie zaaien,
stuur die heel gauw op de loop.
Zeg dat ze kunnen vertrekken
in nen taxi, recht naar Geel,2
dat z’uw botten kunnen kussen,
dan zegt ge nog niks teveel.
1muggenzifter en/of gierigaard
2 Geel stond bekend voor de opvang van mentaal gehandicapten
 |
Partituur * Houd de moed erin * |
 |
1. instrumentaal
|