Moederweelde
Michel De Cock (1876-1961) – zie het lied “ ‘k Zie graag de vrouwen …” dat we eerder bespraken – schreef het lied “Moederweelde” dat met zijn originele tekst door meerdere marktzangers op het repertoire werd genomen. Zonder vermelding van de originele auteur, en zo vinden we het ook terug in de “Geschiedenis van het Café-Chantant” van Willy Lustenhouwer, die dus geen idee had waar dit lied vandaan kwam. Hij had het zo te zien gewoon afgeschreven uit het boek “Zo d’ouden zongen” van Walther van Riet waar het “Moeders weelde” werd genoemd. In beide gevallen wijkt muziekpartituur en tekst af van wat we elders vonden.
Marktzanger Charel Laureys “den blinde” had het ook op zijn liedblad gezet, zonder vermelding van auteur. Bij teksten die hij zelf heeft verzonnen zette hij wel steeds zijn naam. Hier niet.
Ook dit lied van De Cock zou door Willy Derby op plaat zijn gezet. Die hebben we niet gevonden, wel versies van Johny Hieselaar en van het Duo Hofmann circa 1920
Wij baseerden ons voor de melodie op de versie in het boek “Snikken & Smartlapjes”, 1976, Hermine Heyermans omdat de partituur daarin duidelijk grafische elementen van het origineel bevat… dat niet in ons bezit is.
Moederweelde
In pracht melodie met een lieflijk refrein
bezong men de vreugde van moeder te zijn
van zalige liefde met weelde omkleed
waarbij men de schrijnendste smarten vergeet.
Ach, hoevele moeders verwensen den dag
waarop eens haar liev’ling het levenslicht zag.
Want niets op de wereld baart grotere pijn
dan ’t innig verlangen om moeder te zijn.
Want niets op de wereld baart grotere pijn
dan ’t innig verlangen om moeder te zijn.
Een moeder, zij brengt hare kindertjes groot
en spaart uit haar mond soms het laatste stuk brood.
Ze weet vaak van liefde niet wat zij verzint
om goed te doen aan het ondankbaarste kind.
En wordt hij dan later zoiets van een heer,
dan kent hij van hoogmoed zijn moeder niet meer.
Hij leeft als een koning, met vrienden en wijn
en zij voelt de smarten van moeder te zijn.
Hij leeft als een koning, met vrienden en wijn
en zij voelt de smarten van moeder te zijn.
Als moedertje oud wordt en ’t haar zilverwit
dan knielt zij voor Hem waar ze daag’lijks voor bidt
Zij richt zich ten hemel, de blik naar omhoog,
er komt dan vol droefheid een traan in haar oog.
Al heeft mij mijn jongen veel leed aangedaan,
toch bid ik dat hij aan mij sterfbed zal staan.
Want sluit zij de ogen, voor eeuwig misschien,`
toch is ze gelukkig haar kind nog te zien.
Want sluit zij de ogen, voor eeuwig misschien,`
toch is ze gelukkig haar kind nog te zien.
 |
Partituur * Moederweelde * |
 |
1. instrumentaal
|
2 Commentaren
Prachtig die oude liedjes Zeker voor oudere mensen
Bedankt om deze liedjes mee te delen
Prachtig die oude marktliedjes
Als die nu nog gezongen worden door iemand met een gevormde stem dan is het volledig
Dank om dit te tonen
jef