De vuilste verkens krijgen ’t schoonste stroot
Een (ons onbekend) Gents straatlied gaat als volgt:
En den hond van Charleston die heet Fifi, als hij zijne poot opheft doet 'm pipi. Wat is me dat een vuile hond, doet hij kaka, 't is allemaal stront. En den hond van Charleston die heet Fifi, als hij zijne poot opheft doet 'm pipi. Wat is me dat een vuile hond, 't Is den hond, 't is den hond, 't is den hond van Charleston.
Het is niet moeilijk om te achterhalen dat de melodie gebaseerd moest zijn op een “Charleston”, maar … zo zijn er een heleboel.
Bij Tamboer vonden we een lied dat moet gezongen worden op “Elle danse le Charleston” (1927) en waarvan het metrum van het refrein perfect overeenstemt met dat straatlied. Componist is L.T. Langlois. Dat blijken de broers Ludo (1904-1973) en Théo (1909- ) Langlois te zijn, tevens auteurs van de melodie van “Elle a mis son smoking” (1926), door Tamboer eveneens dankbaar “in bruikleen” genomen.
Ludo Langlois wordt vernoemd in de biografie van Toots Thielemans, geschreven door Marc Danval, maar heel flatterend is die (korte) passage niet…
Hoe dan ook, de broers Langlois waren actief in Brussel; Tamboer leerde hun muziek allicht kennen via de fonoplaat.
Het spreekwoord dat Tamboer hier op rijm zet was ons niet echt bekend. Het wordt elders lichtjes anders omschreven: “De vuilste varkens willen in ’t schoonste stro slapen” en wil zeggen dat wie weinig gewend is meestal de hoogste eisen stelt. Tamboer heeft het in zijn lied vooral over jaloersheid en achterklap.
De vuilste verkens krijgen ’t schoonste stroot
tekst: Lionel “Tamboer” Bauwens
muziek: L.T. Langlois (Elle danse le Charleston)
Men hoort dikwijls zeggen: heel de wereld draait verkeerd.
In ons kinderjaren hebben wij dat al geleerd.
Al de mensen, dat is waar,
zijn jaloers al van mekaar,
maar ik zeg het in fatsoen:
daar is niets aan te doen.
’t Is de mode van de dag
neen, daarover geen beklag.
Refrein:
Iedereen zou beter naar zijn eigen zien
en van and’re mensen zwijgen bovendien.
Want van jaloersheid, dat is waar,
kruipen de beestjes uit uw haar.
G’hebt er vele ze zien altijd dit of dat:
Pier is veel te mager, Miet is veel te plat.
Maar ’t spreekwoord zegt: bij klein of groot,
vuile zwijns, vuile zwijns
willen altijd ’t schoonste stroot.
Woont gij rond geburen die u veel te geren zien,
zij roepen van verre: dag Lowie of dag Katrien.
Maar pas op want achter ’t gat,
’t is de mode van de stad,
zijt gij soms wat schoon gekleed,
de tongen zijn gereed.
“Waar he’n ze dat nu gehaald?
Dat is zeker niet betaald!”
Meest onder de wijven wordt er vele gekomeerd,
om niet ’t overdrijven, let maar op als ge passeert,
waar een deurken openstaat,
‘k weet genoeg hoe dat het gaat,
twintig wijven bij elkaar
trekken aan ‘n anders haar,
eerst van u, en dan van mij
en zo gaat den tijd voorbij.
 |
Partituur * De vuilste verkens krijgen ’t schoonste stroot * |
1 reactie
De vzw Notenkraker die zangkoren van Wuustwezel-Braken groepeert maakte zelf een soort musical over WOI onder de titel “De Laatste Brief”. Ze haalden heel wat inspiratie uit de website en de bewerkte partituren van Wreed & Plezant. Fragmenten zijn te vinden op YouTube