Dat vergeet men niet

Geplaatst door Johan op 7 september 2016 in liedbladen, liederen, Over Liefde & Verdriet | ∞

Na WO II kreeg je op de Vlaamse markten en pleinen twee “soorten” marktzangers te zien. Je had vooreerst de traditionele liedverkopers, zoals Tamboer, Hubert Geens en vele anderen, die zelf teksten hadden geschreven, meestal op een bestaande, populaire melodie. Maar daarnaast was er een nieuw fenomeen: platenfirma’s en muziekuitgevers stuurden kleine groepjes professionele muzikanten op pad die promotie moesten maken voor hun producten. Ook zij verkochten liedbladen (of gaven ze gratis weg) waarop keurig was aangegeven aan wie de auteursrechten verschuldigd waren als de liederen voor een publiek werden uitgevoerd. Van dat soort liedblaadjes hebben we karrenvrachten vol teruggevonden: ze zijn relatief recent en werden in grote hoeveelheden verspreid.

Dat belet niet dat vele van de liedjes op deze bladen ondertussen in de vergetelheid zijn geraakt, het aanbod was allicht té groot.

Op zo’n liedblad onder de verzameltitel “Al Zingend Door ’t Leven – deze liederen mogen door iedereen gezongen worden, zij bevatten niets tegen wet of de zeden”, gedrukt in Aalst, vonden we dit:

Wie de vertalers “Diana en Lewik” waren weten we niet. Zij hadden in elk geval op vraag van de International Music Company – Paris – Bruxelles – in 1944 een “vlaamse” tekst bedacht bij “When I Waltz With You”, een lied op tekst van Francis KATHLEEN en op muziek van Ernest E. HUNT dat in 1926 verschenen was bij Evan Georgeoff Music Publ., Cleveland, USA. Vlaamse titel: “Dat vergeet men niet”.

Een andere medewerker van die Brusselse uitgever, R. JACOBS, had er een franse tekst op gezet onder de titel “Aujourd’hui, demain, toujours.” Een opname van deze liederen hebben we niet gevonden, wel de bladmuziek.

Volgens de cover van de muziekpartituur werd het lied oorspronkelijk gezongen door “The Andrews Sisters”. Dat zal dan ook rond 1940 geweest zijn, maar tussen de vele bewaarde opnames van de legendarische zusjes hebben we het niet teruggevonden! Het zou wel eens een publiciteits-leugentje van de uitgever kunnen zijn: de zusjes hadden een grote hit met de “Tenessee Waltz” en misschien werd er gespeculeerd op enige verwarring bij de kopers van deze bladmuziek…

Van de franse of de vlaamse versie vonden we evenmin een plaatopname, maar we zijn er wel zeker van dat het circa 1945 op straat werd gezongen.

Meestal wanneer een Brusselse uitgever in die tijd een vertaling publiceerde, was de kwaliteit van de Franse versie op niveau maar werd er voor de Vlaamse versie slordige rijmelarij vervaardigd. Al valt het in dit geval nog mee in vergelijking met andere “Belgische” marktzangers, toch hebben we de (schuil)namen “Diana en Lewik” nergens anders terug kunnen vinden…

Het is wel een interessante melodie, die schreeuwt om een Big Band in sourdine en romantisch kaarslicht in zwart-wit.

Franse versie:

Refrein:

Le plus doux moment de notre amour,
c’est aujourd’hui, demain, toujours!
Si je t’aime et que tu m’aimes bien,
le temps n’est rien.
Car chaque jour, chaque nuit
dans nos deux coeurs éblouis,
c’est le soleil du bonheur qui luit!
Le plus doux moment de notre amour
durera toujours.

Strofen:
Tout est joyeux et merveilleux
quand l’amour nous enivre.
Tout nous sourit! On chante! On rit!
On est heureux de vivre.

Des jours viendront où sur nos fronts
l’âge aura mis sa trace
Mais le bonheur dans notre coeur
aura la même place.

Vlaamse versie (lichtjes gemoderniseerd):