’t Groot volk van Brussel
Jan De Baets is een Brusselse volkszanger en heeft het (dus) niet zo hoog op met de “beau monde”, de jetset, de hoge heren. Ook in deze chansonette, (her)uitgegeven in 1935 en op muziek gezet door Hendrik Van Luck, haalt hij uit naar de wereld van de glamour en de glitter, van de schone schijn, bij de welgestelde Brusselaars die blijkbaar niks moeten doen om aan centen te komen: zij die op de kap van een ander leven (d’entretenues) en zij die van adel zijn (de noblesse).
Hij schreef en zong in het Brussels dialect, we hebben met voetnoten her en der geprobeerd om de meest exotische uitdrukkingen een beetje te “vertalen”.
Het groeët volk van Brussel
Als ge da zeet, op den boul’vard,
al dien chik en dien groten zjaar,1
dan zegde: non de bleu, dee maude,
da kost toch aude.2
Ge zeet ne mie wat treffelijk es:
d’entretenues en de noblesse,
dat gebruikt poeier en pommade
op de façade.3
Als g’hert4 op lacht… da’s crapuleus,
want al dat volk heeft d’air serieus,
da kan stil spreiken en hert liegen,
en u bedriegen.
Maar da gaa ‘s zondags naar de mis,
en dan vraagt da vergiffenis,
met heule knieën op de stoelen
van Sint Gregoelen.5
Das overal ni gegeneerd
want da’s vantijd gedecolleteerd
in de theaters en op feesten,
daar ziedet ’t meeste;
dat heeft maar ‘n half costume aan ’t lijf
en iedereen zegt dan: “Wa schoon wijf!”
Wel, dat ons vrouw zo’n kleed moest dragen,
het mens kreeg slagen.
In de zomer dan zit da vèir,
want da volk trekt naar de bain d’mer6
en de microbe da ze vulen
da gaan z’afspulen.
En als die kliek weg es naar ’t bad
es er ni veel te doen in ’t stad,
want de commerce die vraagt censen,
maar geen arm mensen!
Da’s wel gewassen, da komt wei,
’t weurdt g’annonceerd, daar’s nen dinei
en ge ziet op nen dag of zeiven
Brussel herleiven.
Oostende doe zijn deuren toe,
dan weurdt ons stad de rendez-vous
van cocotkes7 en heule lieven:
moerdneirs en dieven!
1 Grote zjaar: veel uiterlijk vertoon
2 … die mode, dat kost toch oorden (muntstukken)
3 de “voorgevel” van het hoofd, het aangezicht dus.
4 hert = hard
5 Sinte Goedele, Sainte Gudule
6 naar Oostende-bad
7 een cocotte is een gietijzeren kookpan, maar hier verwijst het naar een koosnaampje, zoals “mon petit coco”, “mijn kanariepietje”, “mijn poezewoefke” enzovoort
 |
Partituur * Het groot volk van Brussel * |
 |
1. instrumentaal
|