De rest is in ’t Frans
Tamboer schreef in de loop van zijn carrière ongeveer 1000 (!) liedjesteksten en leende hiervoor ruim 200 verschillende populaire melodieën. Een van zijn geliefkoosde melodietjes haalde hij bij veelschrijver F.L. Benech en diens alom gekende “Riquita” (1926).
In onderstaand liedje probeert Tamboer een licht aangebrand luimig levensverhaal te vertellen, waarbij hij telkens op het eind van de strofe het publiek op zijn honger laat door er zich vanaf te maken met ” ‘k Ga maar zwijgen, de rest is in ’t Fransch !” Dat wil zoveel zeggen als: “Vul zelf maar in, de goede zeden beletten me meer te vertellen.” Waardoor de fantasie van die toehoorders het einde van elke strofe “aangebrander” maakt dan Tamboer het zelf op rijm had kunnen bedenken.
Toen ik nog een kleutertje was hadden mijn ouders en grootouders de gewoonte om met mekaar te converseren in het Frans als de kleine nieuwsgierige oortjes het niet mochten verstaan. Niet dat dit veel hielp: intonatie en lichaamstaal waren dikwijls voldoende om toch te begrijpen waar het over ging en het grote geheim van Sinterklaas bijvoorbeeld hield dan ook niet lang stand. Me dunkt dat Tamboer hier ook refereert naar dit fenomeen.
In de twee eerste strofen geeft hij blijkbaar toe een fladderende flirter te zijn, maar in de laatste strofe krijgt hij een koekje van eigen deeg!
De rest is in ’t Frans
‘k Zal een liedje zingen als u permitteert.
‘k Heb mij al zo dikwijls deftig g’amuzeerd
op den buiten en vooral
in de stad, ja overal.
Ik houd vele van de liefde, dat is waar,
en bemin vooral de meisjes met zwart haar.
Lest ontmoette ik ene meid
en door haar blik werd ik verleid.
Op een bankje in ’t park vol plezier
kuste zij mij gij ziet dat van hier.
Ik begon van de liefde te beven,
neen ik gaf gene cens voor mijn leven.
‘k Nam haar zacht in mijn armen en thans,
‘k ga maar zwijgen, de rest is in ’t Fransch!
’t Schoonste van mijn leven was bij ’t regiment.
Onzen kommandant die was van mij kontent.
Ik had weeral alle kans,
ik werd spoedig ordonnance.
Ging hij uit voor twee drij dagen ik bleef trouw
altijd thuis om ’t werk te doen voor zijne vrouw,
kreeg nog drinkgeld van madam
enfin ik wist niet hoe het kwam.
Stoppen, naaien en wassen daarbij,
al dat werk stond te wachten naar mij.
Ging Madam soms ne keer gaan komeren
dan liet zij mij heur haar ondulleren.
‘k Moest heur beddens nog maken en thans
‘k Ga maar zwijgen de rest is in ’t Fransch
‘k Werd al vijfentwintig jaar, ‘k zocht naar een meid
om te trouwen want het werd al mijnen tijd.
‘k Had er mij niet aan verwacht,
ik vond seffens mijn gedacht.
En wij kwamen waarlijk zo goed overeen,
ging mijn vrouwken uit zij was altijd alleen.
Zij mocht zeker alles doen
maar onder ons, ’t was in ’t fatsoen.
Mijn Katrientje met al heur gedruis
Bracht op zekeren dag iets in huis
’t Was een kleintje, ik mocht er mee spelen,
maar dat wiegsken begon te vervelen.
‘k Was papa op den trouwboek en thans
‘k Ga maar zwijgen de rest is in ’t Fransch
 |
Partituur * De rest is in ’t Frans * |
2 Commentaren
Johan,
Bij het lied De rest is in ’t frans is een verkeerde partituur geplakt.
Kan dit aangepast worden?
m.vr.gr.
Jozef
Oeps! Is bij deze in orde gebracht, sorry.