Nieuw lied van Charlotteken en Constant
We beschikken over honderden liedbladen en copieën ervan, vaak anoniem, zonder vermelding van zangwijze. Af en toe vinden we een lied van zo’n liedblad terug in een andere uitgave van dezelfde marktzanger, maar wel met iets meer informatie.
Zo ook het “Nieuw Lied” over Charlotteken dat uiteindelijk uit het repertoire van François Treve blijkt afkomstig te zijn, een 19e eeuwse Ieperling die ook in Brussel actief was. Een hele marktzangersfamilie overigens want ook Jean-Baptist, Constant en Leopold waren marktzangers.
De zangwijze verzwijgt de zanger bewust, zodat andere marktzangers zijn lied niet al te gemakkelijk kunnen “lenen”, tenzij ze een optreden van de auteur zouden bijwonen uiteraard. Vervelend voor ons ook, want de zanger is al lang niet meer in leven en fonoplaten maakte hij niet, dus hebben we onze fantasie aan het werk gezet.
Het is een moraliserend lied, en al in de eerste strofe weet iedereen hoe laat het is: een meisje dat “in het affront” was geraakt, die was dus verleid, bezwangerd en in de steek gelaten. Ze hoopt op begrip van haar “goede mama” maar dat schijnt nogal tegen te vallen.
Nieuw lied van Charlotteken en Constant
[A] François Treve [C] Johan Morris
Moeder, ‘k ga u wat zeggen
nu ik ben in ’t verdriet,
gij moogt het niet uitleggen
tegen mijn vader niet.
’t Is nu al vier-vijf weken
dat hij niet meer ’n komt
en nu laat hij mij steken
als ik ben in ’t affront!
O Charlotteken, het is te laat.
Dat zal u leren liegen,
uw moederke bedriegen.
O Charlotteken, ziet hoe het gaat
als gij niet ’n luistert
al naar uw moeders raad !
Moeder, wie zou dat denken
van zo ’n brave jong?
‘k Verkwijn nog van ellende
als hij niet komt weerom.
Ik kan ’t nog niet geloven,
hij was zo zoet en zacht.
En heeft hij dan gelogen?
Dat had ik nooit verwacht.
’t Was met de kermisdagen
wij stapten zij aan zij.
’t Was dan dat hij mij vraagde:
« Charlot, bemint gij mij? »
Ik dacht aan geen bezwaren,
‘k zei aan Constant van ja.
En nu laat hij mij varen,
brave, goede mama.
‘k Heb al vier maal geschreven
en sprak schoon tot Constant
maar geen antwoord gekregen,
wat denkte gij daarvan?
Zou hij mij dan verlaten
en met een ander gaan?
Dan kan ’t mij niet meer baten,
dan is’t met mij gedaan!
Nu, moeder, voor het laatste,
als ik blijf in de pijn
dan zal het voor veel meisjes
een schone spiegel zijn.
Zij zien ’t nu voor hun ogen
hoe ‘k op mijn achttien jaar
verlaten ben, bedrogen
door een valsen minnaar!
Oh Charlotteken, ziet hoe het gaat.
Als ander meisjes zingen,
en lustig dansen, springen
dan kunt gij, Charlot, tot uw getraan,
thuis al in den hoek
bij de wiege blijven staan!
 |
Partituur * Charlotteken en Constant * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: op een liedblad gedrukt bij H. Van den Broeck-Jacobs in Aalst (MUZ0734 pag. 274)