Hulde aan Priester Fonteyne
“Florimond Alphonse Fonteyne (Houtem, 1 maart 1856 – Bougie, Algerije, 4 juli 1923) was een Belgisch rooms-katholiek priester, sociaal voorman, volksvertegenwoordiger en gemeenteraadslid van Brugge.” (Wikipedia)
Florimond Fonteyne (1856-1923)
In 1895 nodigde hij Adolf Daens uit om te komen spreken voor de “Christene Volksbond” in Tielt, die Fonteyne had opgericht. Zijn inzet voor de misdeelden in zijn parochie leverde hem allerminst de sympathie op van de Kerkelijke overheid – dat overkwam ook priester Daens zoals u allicht weet – en hij werd “verbannen” naar Zarren, een kleine landelijke gemeente in de buurt van Kortemark. Hij volhardde echter “in de boosheid” en werd (samen met Daens) door het Vaticaan veroordeeld en getreiterd. In 1911 nam hij deel aan de gemeenteraadsverkiezingen van Brugge en behaalde met zijn partij 4 zetels; 1 jaar later werd hij verkozen tot Volksvertegenwoordiger in het Parlement.
Het huldelied dat over hem werd gemaakt moet voor WOI ontstaan zijn: na de oorlog keerde hij immers zijn kar en ageerde hij bijvoorbeeld tegen de vernederlandsing van de Gentse Universiteit. Het slot van het refrein “hem moeten we hebben, hij maakt Vlaanderen vrij” werd niet bewaarheid en het lied werd allicht ook niet meer gezongen.
De gekozen melodie dateert van 1904 en de partituur ervan werd op YouTube gespeeld en gezongen door de “Sheet Music Singer”, die massa’s oude melodieën op die wijze van de vergetelheid probeert te redden. Een zielsverwant van Wreed & Plezant dus.
Hulde aan Priester Fonteyne
1039 [A] onbekend [C] Theodore F. Morse (1873-1924)
Hier in ons donk’re Vlaandren
kwam er een man met moed;
trots haat en nijd van d’and’ren
werkte hij steeds voor ’t goed.
Hij kwam het volk opbeuren
dat in de slavernij
vol droefheid zat te treuren:
hij kwam en maakt’ het vrij.
Priester Fonteyne
dat is de man;
heelt smart en pijnen
zoveel als hij kan.
Hij zal ons redden
uit de slavernij;
hem moeten wij hebben,
hij maakt Vlaand’ren vrij.
Trots al de laster en de logen
van de Concordekliek
waarmee ze ’t volk bedrogen,
Fonteyne moest te niet.
Maar last’ren kon niet baten,
’t volk rechtte fier den kop,
’t kwam zijn verdrukker t’ haten
en het gaf hen den klop.
En laat ze nu maar liegen,
’t last’ren dat staat hen vrij.
Zij zullen zich bedriegen,
kloek staan wij zij aan zij.
Want naar de Kamers henen
is den Volkspriester gegaan.
’t Onrecht moet zijn verdwenen,
plaats voor de groene vaan!
 |
Partituur * Hulde aan Priester Fonteyne * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Blue Bell" van Theodore F. Morse (1873-1924) Tekst in "Ons Heem", JG 54 nr 2-3 pag 139 (MUZ0801): Politieke liederen voor en tegen het Daensisme (Julien De Vuyst) https://nl.wikipedia.org/wiki/Florimond_Fonteyne