Mijn kleine piot
Willy Lustenhouwer wist twee stroofjes te reconstrueren van een oud lied over een loteling.
uit: “De geschiedenis van het café-chantant” – Willy Lustenhouwer
In de 19e eeuw (en vroeger) was er geen “algemene dienstplicht” tenzij in tijden van oorlog. Om het leger van de nodige goedkope werkkrachten te voorzien werd het benodigde aantal 18-jarigen uitgeloot. Niet zelden wisselden zonen van rijke ouders die niet naar het leger wilden hun onfortuinlijk lot voor een gunstig nummer getrokken door een arme arbeiderszoon, mits een financiële tegemoetkoming uiteraard.
uit: “Van Zingen & Speule”, jaargang 1981, Harry Franken
Een vollediger versie van het lied vonden we in “Van Zinge en Speule” en Harry Franken voegt er aan toe:
"De diensttijd was voor de geliefden dikwijls een gevaarlijke tijd, omdat ze zo lang elkaar niet meer zagen. Ontelbare liedjes verhalen over meisjes die tijdens de afwezigheid van de jongen met een ander meegaan. Doodslag, steek- en moordpartijen door de jaloerse soldaat waren daarvan het gevolg. Daarom is dit lied eigenlijk best een aandoenlijk lied. Zo ongecompliceerd en eerlijk is de liefde van dit meisje dat zich verheugt op de dag dat haar jongen zal afzwaaien. (In volle congé = met groot verlof) Melodie zowel als tekst zijn minstens 120 jaar oud. Volgens D. Wouters (De Tranenkuik, 's Gravenhage, 1943) was het lied al gekend in het midden van de 19e eeuw. De melodie stamt van De pater is uit het water."
In “De Tranenkruik” dateerde Wouters het lied circa 1860, het is ondertussen dus meer dan 160 jaar oud …
Het originele liedblad:
Daarop vinden we nog een zesde strofe die we zelf niet overnamen.
Mijn kleine piot
De droeve dagen die zijn nu gedaan.
Mijne plezante die komen weer aan.
Er was een jongen die ik geren zag,
hij moeste loten op zekere dag.
Numero zeven, ja, ik werd haast zot,
want hij moest worden ja ene piot.
Nu met oktober dan is het kadee,
dan komt m’n piotje in volle congé.
Refrein:
‘k Kan er wel ene krijgen
met zevenduizend frank
Ge moet er mij van zwijgen,
ik heb er nieten aan.
Ik wil van geen ander meer weten,
al had ik geen brood in mijn kot,
al kreeg ik meer slagen dan eten,
vivat mijn kleine piot.
‘k Zal nooit vergeten dien droevige dag
als hij mij zo bedrukt in d’ogen zag
als hij me zeide met een harteklop
ach lieven engel ik ben ingelot
‘k moet u verlaten voor twee jaren tijd
schep maar courage ’t is geen eeuwigheid.
Nu met oktober dan is het kadee,
dan komt m’n piotje in volle congé.
Ik ben met hem steeds ter schole gegaan
samen ons eerste communie gedaan
‘k heb hem bemind van in mijne kindsheid
van zestien jaar heb ik er mee gevrijd,
troostten elkander in smart en in pijn
we leefden tesamen als nicht en kozijn.
Nu met oktober dan is het kadee,
dan komt m’n piotje in volle congé.
Ik stortte voor hem zo menige traan
’t droevigste was als ik hem moest zien gaan
‘k viel in zijn armen en zeide Gustaaf
houd u maar kloek en wees deugdzaam en braaf
al zijt ge soldaat ik blijf u getrouw
want na uwen dienst word ik uwe vrouw.
Nu met oktober dan is het kadee,
dan komt m’n piotje in volle congé.
‘k Ging hem bezoeken, hij was in het kamp
‘k zag hem tot over zijn kniekes in ’t zand
in de brandende zon zo zwaar belaan
dat ik het bloed in zijn schoenen zag staan
zo haast hij mij zag riep hij: “Liefste zoet
nog negen weken en schep er maar moed!”
Nu met oktober dan is het kadee,
dan komt m’n piotje in volle congé.
 |
Partituur * Mijn kleine piot * |
 |
1. instrumentaal
|