Onder het licht van de lanteiren
Gevonden in een oud liedjesschrift uit Meerbeek en in het boek “Anderlecht zingt zoals vroeger”.
De melodie is overgenomen van het oorlogslied “Achter zakjes aarde“.
Het lied is een beetje een filosofische mijmering over straattaferelen onder een gastlantarenpaal. ’s Nachts gebeurt er vanalles dat het daglicht niet verdraagt en de lantaarnpaal brengt dat letterlijk aan het licht. De tekstschrijver heeft het waarschijnlijk allemaal zien gebeuren van achter een caféraam …
Onder het licht van de lanteiren
1001 [A] onbekend [C] onbekend
Als d’avond op de straat komt aan,
de magazijnen zich verlichten,
dan ziet men veel volk voorbijgaan
onder de klaarte van de lichten.
Het is niet altijd aangenaam
om een gezicht te remarkeren
van al degeen die blijven staan
onder het licht van de lanteren
Cocote(1), agent, smous(2), ouwe vent,
die ziet men allemaal passeren.
Vrijer of lief, eerlijk of dief,
onder het licht van de lanteren.
Pastoor, Sociaal, Vlaming of Waal,
in goud gekleed of vol misere,
of arm of rijk, dat is gelijk
onder het licht van de lanteren.
Ziet dat meisje daar voorbijgaan,
van haar werk naar haar huis afstappen.
Zij werd gevolgd door’n ouden heer
die stillekens met haar wou klappen.
Maar zij ging rap, en op een keer
voor een vitrien daar zag zij blinken:
ringen, braceletten, nog veel meer,
z’hoort woorden in haar oren klinken
Mijn klein ufra, ja zeg het ma,
wilt gij daarvan iets accepteren?
Komt dan, mijn klein, naar ’t magazijn
ver van het licht van de lanteren.
In een hotel, versta mij wel,
is hij die klein gaan arrangeren.
Een vrouw haar eer verdient toch meer
dan onder ’t licht van de lanteren
Tien jaar daarna, op den boulevard
zocht z’haar fortuintje langs de straten.
Zij moest ook eten, dat is waar,
en voor haar’n tiep centen oprapen.
Maar dezen avond is’t slecht weer,
al de kalanten blijven binnen.
De regen valt in stromen neer,
zo kan zij op de straat niets winnen.
En in de nacht, op ’t onverwacht,
ziet z’haren tiep komen van verre.
Hij sprak subiet: gij deugeniet;
onder het licht van de lanteren.
Hebt ge veel poen? ’k Heb er vandoen.
Neen, zei ze, en wou ’t explikeren.
Met zijn mes bloot stak hij haar dood
onder het licht van de lanteren.
Des and’rendaags, de dag kwam aan,
en ’t werkvolk begon te passeren;
ze bleven bij dat lijk daar staan,
zegden: die zal niet meer souffreren.
Het licht van den lanteren alleen
schijnt op haar lijk te willen waken;
gemepriseerd door iedereen
die z’indertijd zo kon vermaken.
Luister naar t’woord, ’t zij jong of oud,
gij die u soms laat entreneren:
een eerlijk kind, zo teer bemind,
onder het licht van de lanteren.
Denkt dan subiet aan het verdriet
dat ’s moeders hart zal doen kreveren
als haar kind zoet daar zo ligt dood
onder het licht van de lanteren.
(1)verleidelijk meisje, prostituée
(2)scheldnaam voor Jood, verbastering van Mozes
 |
Partituur * Onder het licht van de lanteiren * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Achter zakjes aarde" In Liedjesschrift van Albert Van Opstal uit Meerbeek (MUZ0440 pag 75) In "Anderlecht Zingt Zoals Vroeger" (MUZ0777 pag 123)
1 reactie
Ongelofelijk, Johan. Altijd herinneringen. Frans