Dubbele moord te Strypen (1904)
Op 8 januari 1904 werden Karel en Melanie De Looze vermoord door Achiel Six (19 jaar) en Achiel De Cock (20 jaar). De kranten stonden er vol van..
Uiteindelijk werden beide verdachten ter dood veroordeeld door het Gerecht.
De onbekende marktzanger die het gebeuren bezong doet dit niet vanuit het standpunt van de toeschouwer, neen, hij stapt in de schoenen van de beklaagden en beeldt zich in hoe zij het allemaal hebben ervaren. Zij blijken zelfs berouw te tonen en leggen uit hoe het zover is kunnen komen.
Dubbele moord te Strypen
999 [AC] onbekend
Hoe droevig zijn nu onze dagen,
het is zo bang hier om ons hart.
Wie moeten wij ons leed gaan klagen,
niemand die lenigt onze smart.
Door snode geldzucht aangedreven
sloegen wij daar ons moordend hand;
ontnamen daar twee mensen ’t leven,
ach God, waar was toch ons verstand?
Hoe bitter is ons lijden,
verdiend is onze straf.
Mochten wij aan hun zijde
rust vinden in het graf.
Want droevig zijn de dagen
die wij ons leven lang
vol leed moeten verdragen
met brood van het gevang.
Noch slechts in onze kinderjaren
zuchten wij reeds in het gevang.
Wij komen hunne schim t’ontwaren
die maakt zo zeer ons dromen bang.
Voor gans ons leven hier te zuchten
terwijl hun beeld zweeft om ons rond
O, konden wil dien blik ontvluchten,
’t waar een geluk op dezen stond.
Neen, nergens kunnen wij troost vinden,
verdwenen is alles op aard’
Veracht van al die ons beminden,
’t leven met wanhoop nu gepaard.
De wereld heeft voor ons geen waarde,
terneder zijn wij gans gedrukt;
veracht, verstoot als een ontaarde
en onder ’t noodlot gans gebukt.
Vergeef het ons dierbare moeder,
wij hebben uw goe raad miskend.
En gij ook zuster, lieve broeder,
het leed staat in ons hart geprent.
Wij zijn gedompeld in de rouwe
tussen de muren van ons cel,
gebukt, met d’handen saam gevouwen,
misschien verdienen wij het wel.
Mochte ons klacht toch ieverst baten,
wat zouden we ons beste doen.
Ja, al het slecht zouden we haten
en leven braaf, o ja zeer koen.
Om onze goede brave moeder
te steunen op haar levensbaan;
tot eerbied van ons zuster, broeder
zouden wij ’t leven g’heel ergaan.
 |
Partituur * Dubbele moord te Strypen * |
 |
1. instrumentaal
|
|
2. Bossa-Nova versie van Band-in-a-Box
|
Bronnen: zangwijze: "Het gekruiste kind" Kan ook gezongen worden op de wijze van "Witte Rozen" (Jantje was een kleine kleuter) anoniem liedblad in "Moordlied XXe eeuw" (Julien De Vuyst) (MUZ0106 pag. 9)