Een kindermoord te Bavegem (1911)
Op 5 augustus 1911 werd Celina Schepens, 13 jaar, vermoord teruggevonden.
Een 28 jarige buurman werd al gauw verdacht van de misdaad, temeer daar hij dezelfde dag zelfmoord pleegde door zich onder een rijdende trein te werpen. Dat schijnt de onbekende liedjesschrijver nog niet te hebben geweten, of hij vond het te onzeker om het ter sprake te brengen want ook de kranten vermeldden het onder voorbehoud.
Een kindermoord te Bavegem
998 [AC] onbekend
Een kreet klinkt er nu weer voor goed in het rond,
elkeen heeft het nieuws al vernomen,
dat er te Bavegem op een morgenstond
een klein meisje is omgekomen.
Het was nog zo jong en nog zo klein,
zo onschuldig, zo braaf en goed,
maar zie daar kwam een gemeine
die er dat lieve schepselken zoet,
tot haar wee lokte mee
het arme schaapken was zo tevreê
“Welk monster vindt men toch op de aarde”
sprak het volk toen zij het daar ontwaarden,
het meisje onteerd en verkracht,
van alles in vrede gebracht.
Al de mensen waren aan het klagen
toen ze ’t verminkte lijkje daar zagen.
Nochtans riep elkeen vol getraan:
ach het heeft toch nooit iemand misdaan.
Haar moeder zond haar dan naar het klaverveld.
Het meisje, gelukkig en blijde,
is er vrolijk zingend naar henen gesneld,
maar zie, daar ginds uit ene weide,
is er een sater gekomen
die haar gewis dan iets heeft beloofd.
Hij lokt’ haar onder de bomen,
heeft haar eer en haar leven geroofd.
’t Meisje zoet, braaf en goed,
liet haar heil en haar onschuldig bloed.
Haar moeder die dacht nu: waar blijft ze zo lang?
Het is nu al over den tienen.
En zie, aan haar hart en ziel werd ze zo bang,
en spoedig ging men eens gaan ziene.
Men zoekt in velden en bossen,
plots zag men ’t kind daar liggen in ’t gras,
maar denk hoe ieder ontstelde
toen men daar zag die bloedige plas.
Schier elkeen liep nu heen,
klagend en roepend en vol geween.
Schier naakt lag het meisje daar, zo wreed vermoord,
haar hoofd van haar lichaam gesnijden.
En spoedig ging ’t akelig nieuws altijd voort,
denk nu eens aan haar vaders lijden.
Hij was naar Frankrijk gaan slaven
om te verdienen hun daag’lijks brood,
maar denk toch aan al die braven
toen hij zijn lieflijk kind vond, vermoord.
Bedenk eens wat getraan
en ook wat lijden hij moest doorstaan.
4. Denk toch eens aan die ouders hun smarten,
g’hebt toch ook allen een moedersharte.
Wanneer gij verliest zo een kind,
die gij boven alles bemint.
En daarom, ouders, wilt allen waken
want ge ziet hoe dat ge kunt geraken
en komen in lij en verdriet,
neemt allen ene les aan dees lied.
 |
Partituur * Een kindermoord te Bavegem * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: in "Moordlied XXe eeuw" (Julien De Vuyst) (MUZ0106 pag.111) zoals voorgezongen in 1973 te Mere door Leonie Coppens °1898