Ne Vlaamse werkman

Ne Vlaamse Werkman

981 [A] Snoeck (Gent) [C] Jean Pierre Solié (1755-1812)

O rijken, houdt uw geld en goed,
uw wijn en pracht en lekkernijen;
En peinst niet dat ’t mij pijne doet
of dat ik u dat wil benijên.
Neen, want ik heb in mijn ellend
een goede vrouw, mijn brave Fijne.
Z’is mij getrouwig, ’k leef content :
g’en hebt geen vrouw gelijk de mijne.
G’en hebt geen vrouw gelijk de mijne.

2. Ik werke daaglijks dat het kraakt,
maar ’k zing een liedje onder ’t werken
en als nu d’arbeid eind’lijk staakt,
kan ene pint mij wat versterken.
O rijken, werken kent gij niet,
ge zit te geeuwen in de pijne.
Ik lach altijd, gij maakt verdriet.
G’en hebt geen vreugde lijk de mijne.

3. Ik word soldaat, want zonder geld
en kunnen wij niet vrij geraken.
Wij trekken dwars door stad en veld,
’t mag ongeweert of schoon weer maken :
en dat de vijand onverhoed
eens in ons vaderland verschijne,
’k zou vechten, ik; maar gij… niet goed.
G’en hebt geen herte lijk het mijne.

4. Ja gij hebt voor uw middagmaal
al wat u maar en kan behagen,
maar bij ‘nen werkmens is het raal
als hij mag aan wat benen knagen.
Maar g’en zijt toch niet in uw schik,
want gij hebt altijd ergens pijne.
Ik ete lijk ‘nen delver, ik.
G’en hebt geen mage lijk de mijne.

5. Gij zit te geeuwen op het feest,
in de komedie weeral geeuwen;
maar wij, wij lachen om het meest,
als wij tesamen zitten schreeuwen.
Ik hou van liedjes met een koor,
van gene grove, maar van fijne.
Dat doet plezier aan hert en oor.
G’en hebt geen liedjes lijk de mijne.

6. Uw God dat is alleen uw geld,
daarvoor ziet men u nederknielen,
terwijl g’uw schatten overtelt,
beheerst de winzucht nog uw zielen.
Maar mijnen God is zacht en zoet,
als rechter zal hij eens verschijnen,
hij straft het kwaad en loont het goed.
G’en hebt geen God gelijk den mijnen.

7. Als g’in verdriet of lijden zit,
waar gaat gij hulp of troost verwerven?
Uw erfgenaam, die leest en bidt
opdat gij toch alrap zoudt sterven.
Maar zucht en klaagt een arme man,
wij troosten gratis zijne pijne.
Elk loopt en helpt zoveel hij kan.
G’en hebt geen broêrs gelijk de mijne.

8. Zo ik bedanke daaglijks God
voor al hetgeen hij mij wil geven;
Ik leef tevreden met mijn lot :
Waartoe gekriept of stout gekeven?
En komt de avond eind’lijk weer,
dan ga ik bij mijn brave Fijne.
Ik leg mijn hoofd tot slapen neer:
g’en hebt geen rust gelijk de mijne.