Het Meisje op het graf van haar Moeder
“Komiekzanger”, maar zo komiek is dit liedje niet. Behalve dan de melodie (1930) die van de Duitse carnavalsliedkoning Willi Ostermann werd geleend.
Een moeder is jong gestorven en haar dochtertje beklaagt zich op haar graf over de slechte behandeling die ze van de nieuwe stiefmoeder ondervindt. Haar vader doet zijn best maar de overleden moeder vervangen kan hij niet.
Het Meisje op het graf van haar Moeder
[A] Ernest Van Der Plancke [C] Willi Ostermann (1876-1936)
Daar op het kerkhof
ziet men een klein meisje gaan,
lijdend, zo bleek,
ook wenend was het aangedaan.
En aan het graf van zijn moeder teer
vouwde het zijn handjes saam en knielde klagend neer:
Moedertje lief,
gij die te vroeg gestorven zijt,
moedertje lief,
uw kindje dat zo vele lijdt,
knielt op uw graf
en smeekt met beide handen saam:
Vader vergat zijn plicht en rouw,
hij nam in huis een ander vrouw
die mij brengt in de pijn;
kon ik bij u toch zijn!
’t Doet mij zo lijden,
van als ik ’t daglicht aanschouw
zie ik uw beeld
al in den vroegen morgendauw.
’k Heb in mijn hart zoveel verdriet,
dag en nacht is mijn gedacht
bij U, ’k vergeet U niet!
’k Word op dees aarde
door niemand meer gestreeld
Geen vreugdig woord
richt men naar mij, wat zo verveelt.
En ’s morgens vroeg lijk ’s avonds laat
krijg ‘k een kus van vader, ziet,
’t is toch van moeder niet!
 |
Partituur * Het Meisje op het graf van haar Moeder * |
 |
1. instrumentaal (met intro)
|
Bronnen: zangwijze: "Einmal am Rhein" (Fijn aan den Rijn) (Willi Ostermann 1876-1936) liedblad "De Nieuwe Liederen" (MUZ0929 pag. 2) toegestuurd door Jan Van Duyse