Onder de rozen
Deze “romance-“tekst kwamen we in meerdere liedjesschriften tegen maar over de bijhorende melodie vonden we niets. Er werd nergens doorverwezen naar een “bekende wijze”, dus misschien was het wel een originele melodie.
Armand de Lattin citeert er een stuk uit in zijn (teleurstellend) boek “Het Marktlied: wat de liedjeszangers zongen” en schijnt het op een liedblad van een marktzanger gevonden te hebben maar verzuimt zijn bronnen te vermelden. Hij schrijft dat het lied “bijzonder tragisch” eindigt, maar publiceert slechts de eerste strofe …
En dan kwamen we via Rob Van Deun in het bezit van enkele bandopnames die Herman van Gorp rond 1975 had gemaakt voor zijn thesis in verband met Kempense volksmuziek. Daarop zong Julia Van Herck dit lied voor, we hebben onze interpretatie van haar versie in een partituur proberen te vatten.
Onder de rozen
[A] [C] onbekend
‘k Ben gans alleen en hopeloos op aard’
de wrede dood ontnam mijn teergeliefde
ik heb verdriet, verkwijn van pijn en smart
haar laatste kus die mijn jong hart doorkliefde
Zij was voor mij ja toch zo zoet en zacht
in mijnen droom zie ik haar naar mij komen
Maar nu rust zij al in het duister graf
onder de rozen,
onder de rozen.
Bij dag of nacht, ik vind geen rust niet meer
want het was haar die ik zo teer beminde
O schone roos, ik zie u thans niet meer,
ik kan u op dees aarde niet meer vinden.
Zij stierf, zij was nog maar pas achttien jaar
en ik had haar voor mijne bruid gekozen.
Maar nu ligt zij voor eeuwig in het graf
onder de rozen,
onder de rozen.
Och was ik nog in dienen lentetijd
als ik met haar ging wand’len in de heide.
Ja, in dien tijd, toen was ik gans verblijd,
ik trok door ’t groen, verheugd aan hare zijde
’k Gaf haar een kusje o zo zoet en zacht
de liefdegloed deed dan haar wangen blozen
maar nu ligt zij met hare schone pracht
onder de rozen,
onder de rozen.
Dierbare schat, die mij ontnomen zijt,
voor u voel ik mijn hartje treurig kloppen.
Ik had mijn leven aan u toegewijd,
op ons geluk mag ik nu niet meer hopen
want nu is zij alreeds de wereld af,
ik dwaal hier nu zoals een hulpeloze.
Vaarwel, schoon lief, rust zacht hier in uw graf
onder de rozen,
onder de rozen.
Partituur * Onder de rozen * | |
1. instrumentaal
|
|
2. zang Julia Van Herck
|
Bronnen: melodie op basis van een bandopname van Julia Van Herck (1975) door H. Van Gorp (MUZ0903 nr 4.1 pag 146) tekst gecombineerd van liedjesschriften Maria Criel, Anna van Hobbroeck, Froyen en Putman (MUZ0772 lied nr 14) (MUZ0385 pag.48) (MUZ0809 pag. 42) (MUZ0719 pag. 17) Citaat uit "Het Marktlied: wat de liedjeszangers zongen" (1943, Standaard Boekhandel) (MUZ0062 pag. 58)
3 Commentaren
Een Frans liedje?
Die kans is groot, maar welk? De oudste liedjesschriften zijn van 1911-1912, dus het origineel moet ouder zijn, veel ouder denk ik. Tussen de 234 (gedigitaliseerde) plaatopnames van composities uit de periode 1879-1919 in mijn iTunes bibliotheek heb ik alvast niets gevonden dat er op lijkt …
Het lied werd, met muzieknoten, ook gepubliceerd in “Oostvlaamse Zanten”, 1990 nr 2, pag. 170 e.v. zoals het in 1966 werd voorgezongen door Alice Van Maldeghem uit Nevele aan Lucy Gelber.