Mijn Octavie met haar kalotteke
“Rare Sus” schreef dit liedje op een melodie die hij hoorde zingen door de Franse chansonnier Dréan in 1925. Bemerk de mysterieuze puntjes in het woord “gesch…reven” van het refrein. Dat is geen drukfout maar een typische poging om mogelijke censuur te omzeilen. Aangezien het moet rijmen met “weten” en rekening houdend met zegswijzen gangbaar in Antwerpen, de geboortestad van de tekstschrijver, zou u moeiteloos moeten kunnen raden wat er werkelijk werd gezongen.(1)
De melodie komt in feite uit Duitsland en werd bedacht door “Rudolph Nelson“, hieronder te zien als pianist en orkestleider van de Weintraub Syncopators.
Rudolph Nelson was de vader van Herbert Nelson, de auteur van “Weet je wat een zoentje is“. Hun echte familienaam was “Lewysohn” maar hun Joodse roots waren al snel na WOI een hinderpaal om in de Duitse showwereld aan de bak te komen zodat vader en zoon onder pseudoniem optraden in hun eigen kleine “Nelson Theater” in Berlijn. Zoon Herbert ging in 1934 al uit Duitsland weg en zette zijn cabaret-carrière voort in Amsterdam.
Mijn Octavie met haar kalotteke
887 [A] Frans Currinckx (Rare Sus) [C] Rudolph Nelson
Zoals je weet hou ‘k van de vrouwen
en da’k z’allemaal zo geren zie.
Vaneigens, ‘k ben gene flauwe,
al is ’t dat ge ze niet kunt betrouwen.
Och, ik heb er zo al gehad in soorten,
moest ge die op ’n hoop zien staan!
Maar die, die mij ’t meest bekoorde
is ’t ”mokke” waar dat ik nu mee ga.
Mijn kleine cherie amie,
z’heeft een kalotteke,
dat lief zotteke,
z’heet Octavie.
’t Is een van den Telefoon,
geen jannestreken,
geen tegenspreken
en toch zo schoon.
Den eerste keer dat ze vrijt,
ge moogt het weten
en dat is in dezen tijd
nogal iets gesch…reven.(1)
Maar het meeste bovendien
is ’t voor ’t kalotteke
da’k dat zotteke
zo geren zie.
’t Is heur haar dat mij heeft verleeën
want er is anders niet veel aan.
Heur kopke is zo fijn gesneeën
de laatste nief “coup ondulée”.
Een schoon streepke op haren toren,
aan heur oorkens, zo fijn en plat;
heur nekske netjes geschoren
da’s precies zo een boerin heur “kat”
Met die mode doe ik met hopen
en passant toch nog veel profijt,
want als ze met ’n kalotteke lopen,
geen kammen of attachkes kopen,
met nen hoed doen ze vijf seizoenen
want ze lopen, gaat het maar eens na,
geregeld al achternoenen
in de stad te pronken met hun haar.
3. Gelijk mijnen chère amie
met heur kalotteke,
mijn klein zotteke,
mijn Octavie,
als ge z’op de Meir ziet gaan
is elke jongen
direct gedwongen
te blijven staan.
Als ge wist wat jaloezie,
ze mij benijen
omdat ik met Octavie
zo goed blijf vrijen;
omdat ik dien lieveling,
met heur kalotteke,
dat lief zotteke
blijf geren zien.
(1) gescheten
 |
Partituur * Mijn Octavie met haar kalotteke * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: liedblad "Rare Sus" verz. Leo Coulier (MUZ0917 pag. 60) zangwijze "Si tu vois ma tante" (Wenn du Meine Tante Siehst) Franse versie gezongen door Dréan in 1925