Gruwelijk drama te Rumst (1927?)
Het “Duo Rombauts”(1) uit Hoboken vervaardigde naar eigen zeggen deze liedtekst en liet het drukken bij Ch. Aerts uit Antwerpen. In hun tekst is geen enkel detail te vinden dat moet toelaten met zekerheid te ontdekken over welk “Drama in Rumst” ze het eigenlijk hebben…
Volgens het refrein zijn de kinderen wees geworden, maar volgens de strofen is de moeder in diepe rouw gedompeld en zou het dan de vader moeten zijn die gestorven/vermoord/verongelukt is. Hoe dan ook: aan de toehoorders wordt gevraagd om toch wat meer begrip en liefde voor mekaar te hebben zodat drama’s vermeden worden. Vandaar allicht ook de keuze voor “Un peu d’amour” als zangwijze, van zichzelf al een zeer melodramatische melodie. In onderstaande uitvoering door Jan Peerce wordt met het refrein begonnen.
Volgend krantenartikel uit 1927 heeft er misschien niets mee te maken maar de krantenkop komt wel overeen met de liedtitel en de melodie was in 1913 al bekend. De “nietige zaak” in de eerste strofe van het lied zou dan moeten slaan op de verkoop van een huis.
(1)Niet te verwarren met Frans Rombouts, drukker/zanger uit Roosendaal
Gruwelijk drama te Rumst
879. [A] Marcel Rombauts [C] Lao Silésu
Wat komt er nu weer te gebeuren
hier al in dit zo rustige oord.
Eenieders hart zou openscheuren,
het is toch te wreed als men het hoort.
Waar zijn nu toch ‘s mensens gedachten
als men het toch alles nagaat,
van elkander zo te verachten
soms voor ene nietige zaak.
Maar wie begrijpt toch elk zijn leed
hetgeen nu gebeurt is toch te wreed.
Helaas ook wat droefheid smart en wee
brengt zulke daad hier op aarde mee.
Hoe droevig voor die kind’ren klein,
zo jong op d’aarde als wees te zijn
want ’t is een pijn als men is zo klein
van uwe ouders beroofd te zijn.
Hoe droevig voor zijn lieve gade
die was een voorbeeldige vrouw
want zij is nu hier op dees aarde
voor eeuwig gedompeld in de rouw.
Hoe treurig voor een moeders harte
als zij ziet die kinderen klein
want ’t zijn toch wel eeuwige smarten
als men denkt wat weemoed en pijn.
Gij lieden die mij komt aanhoren,
wil toch eens begrijpen mijn lied:
leeft immer zacht en zonder storen,
zaait nooit geen smarten of verdriet.
Want ’t leven is zo schoon op aarde
wanneer men elkander bemint,
maar niet zoals iedere dagen
dat haat en nijd elkaar verblindt.
 |
Partituur * Gruwelijk drama te Rumst * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Un peu d'amour" (A little love, a little kiss) liedblad "Duo Rombauts" uit verz. Leo Coulier (MUZ0917 pag. 13) krant "De Volksstem" 8 december 1927