Hij moest soldaat gaan zijn
Louis Laermans uit Herent moet zowat heel zijn leven liedjes hebben verzameld, want zijn liedjesschrift is indrukwekkend dik. Helaas, van melodieën is er nauwelijks sprake…
Op basis van de liedjestitel vonden we nergens anders “Hij moest soldaat gaan zijn” terug, maar de eerste zin “O God, ik leef in nood” blijkt vermeld te zijn in het boek “Straatmadelieven” van Dr. Tj. W.R. de Haan, gepubliceerd door Het Spectrum in de reeks Prisma in 1960. En daar is wel een melodie vermeld.
In de verzameling liedbladen van Wouters-Moorman noemt dit lied dan weer “Er is een moord gebeurd” en zou het van 1850 dateren.
Dat zal wel kloppen, want er zijn 6 strofen en er is geen refrein.
Het hoofdpersonage moet zijn zwanger lief verlaten om naar het leger te gaan en is daardoor maanden zonder nieuws. Als zij niet meer op z’n brieven antwoordt, vraagt hij verlof maar krijgt dat niet. Dus deserteert hij en gaat haar na een lange rit in het holst van de nacht opzoeken. Zij wil hem niet meer, hij trekt zijn sabel en doodt haar én haar ongeboren kind. Uiteraard belandt hij in de gevangenis (“in een donker kot”) waar hij wroeging heeft over het doden van dat onschuldig kind en dus smeekt hij om ter dood gebracht te worden.
Triestig, tragisch, helemaal 19e eeuw…
Hij moest soldaat gaan zijn
O God, ik leef in nood
ik bracht mijn lief ter dood
haar tere vrucht daarbij
waardoor mijn hart nog lijdt.
Ik wilde met haar gaan leven in trouw
geen ander dan zij kon worden mijn vrouw.
Mijn klachten zijn te laat,
ik werd voor haar soldaat.
Wat helpt nu mijn droefheid?
Zij is haar leven kwijt!
Wat helpt nu mijn droefheid?
Zij is haar leven kwijt!
Ik nam de wapens aan
mijn ogen vol getraan:
“Adieu mijn liefste zoet,
ik laat voor u mijn bloed.
Maar ik, vol toorn, vol druk en pijn,
denk dat uw ouders de schuld er van zijn.”
‘k Moest naar mijn regiment,
mijn depot was in Gent.
Daar schreef ik vlug en vief
haar enen schonen brief.
Daar schreef ik vlug en vief
haar enen schonen brief.
Maar na den tweeden keer
kreeg ik geen antwoord meer.
Ik dacht: “Gij valse maagd”
en heb verlof gevraagd.
Ik kreeg geen permissie, ’t werd gerefuseerd,
den dag daarna ben ik gedeserteerd.
Zo kwam ik onverwacht
omtrent te middernacht.
Ik klopte aan de deur,
mijn lief kwam zelve veur.
Ik klopte aan de deur,
mijn lief kwam zelve veur.
Ik nam haar bij de hand
maar toen ik binnen kwam
sprak zij mij spijtig aan:
“Jonkman, het is gedaan.”
Ik trok er mijn sabel en kloof haar de kop
haar bloed dat vloeide mijn klederen op.
Haar ouders namen de vlucht
en ook haar tere vrucht
die nooit had kwaad gedaan
moest daar den dood doorstaan.
die nooit had kwaad gedaan
moest daar den dood doorstaan.
Nu zit ik voor mijn lot
al in een donker kot
met water en wat brood
te wachten op de dood.
Ik wil er voor sterven, ik heb haar bemind,
ik zie alle nachten de geest van mijn kind,
mijn liefste voor mij staan
met ogen vol getraan.
Zij roept: “O moordenaar,
wat heb ik u misdaan?”
Zij roept: “O moordenaar,
wat heb ik u misdaan?”
Adieu gij vrienden al,
hoedt u voor zo’n geval.
Die nog in leven zijt,
komt, spiegelt u aan mij.
Als gij wilt beminnen een maagd tot den trouw
zorgt dan dat de liefde u niet brengt in rouw.
Roept wraak voor God en Wet
die zijn kinderen belet.
Met mij is het gedaan
ik wil het graf in gaan.
Met mij is het gedaan
ik wil het graf in gaan.
 |
Partituur * Hij moest soldaat gaan zijn * |
 |
1. instrumentaal
|
1 reactie
[…] nood“, een lied uit de eerste helft van de 19e eeuw dat ook model heeft gestaan voor “Hij moest soldaat gaan zijn” en dat net zoals hier over een ongelukkige soldaat gaat die tijdens zijn legerdienst ontdekt […]