Buchenwald
Na de oorlog gingen bij velen de ogen open. Toen bleek bijvoorbeeld dat de wilde verhalen over concentratiekampen geen verzinsels waren.
Mathilde Crickx vermeldt in haar liedjesschrift niet waar ze de tekst vandaan haalde van een pamflet-lied over Buchenwald. Wij hebben die tekst nog nergens anders gezien.
De bijpassende melodie “Scheiden doet lijden” kennen we van 78-toerenplaten van Willy Derby, die de melodie bedacht, en van Bob Scholte. De eerste overleed nog tijdens de 2e wereldoorlog, de tweede verloor in de oorlog zijn volledige (joodse) familie maar bleef tot op hoge leeftijd actief als charmezanger, ondermeer bij de door het Gemeentekrediet ingerichte seniorenshows rond 1980 onder het motto “De tijd van toen…“, gepresenteerd door polyglotter Jan Theys.
Buchenwald
Nu dat den oorlog is gedaan,
de folterkampen opengaan,
nu zal de wereld weten,
hoe dat de Nazi met geweld
zijn woest regime heeft ingesteld,
van afschuw klinken kreten.
Eén naam nochtans, met bloed besmeurd,
een naam die menig hart verscheurt,
een naam die elk moet weten,
is Buchenwald waar met geweld
zo menig held werd dood gekweld,
dat kan men niet vergeten.
Veel patriotten stierven in nood,
duizenden mensen zijn daar gedood.
Men vindt geen woorden voor al dat leed,
in heel de wereld klinkt deze kreet.
Ja al dat lijden al die nood,
al dat afgrijzen voor de dood,
’t gemartel van ons helden,
dat roept om wraak, het doet ons pijn,
dat wij geen rechters kunnen zijn
van die ons mannen kwelden.
Een somber vuur brandt in ons hart,
een somber vuur en ’tgeeft ons smart.
De namen dezer kampen
zijn eeuwig in ons ziel geprent
als iets dat geen genade kent,
als één der grote rampen.
Partituur * Buchenwald * | |
1. versie Bob Scholte (fragment)
|