Het vertrek der patriotten tot de Brabantse legers
Ook dit lied werd gezongen (?) tijdens de zogenaamde “Brabantse Omwenteling” (1789-1790). Voor de muziek ging de onbekende tekstschrijver te leen bij een aria uit een franse opera uit die tijd.
Die tekstschrijver was allicht geen arme volksjongen, aan het gezwollen, academische taalgebruik te oordelen. Ook Van der Noot en C° konden blijkbaar rekenen op creatieve propagandisten, want zoals in alle strijdliederen moesten de moedige strijders opgehemeld en verheerlijkt worden, kwestie van nog meer strijdvaardigen te kunnen recruteren. Het lijkt in zo’n liederen steeds alsof “sterven voor het Vaderland” het hoogste is wat een geslaagd mens kan bereiken. De achtergebleven familie en kroost dachten daar waarschijnlijk anders over want bittere armoe was hun lot.
Het vertrek der patriotten tot de Brabantse legers
1034 [A] onbekend [C] F.A.D. Philidor (1726-1795)
Adieu, Ouders, Bloedverwanten,
adieu, vrienden altemaal.
‘k Ga de staak van ’t recht herplanten
door de dood of zegepraal.
De natuur met hare trekken
heeft geen kracht op mijn gemoed:
adieu dan, ik moet vertrekken
voor het Vaderlandse Goed.
Adieu, lieve metgezellen,
door een hart aan mij verknocht:
‘k ga de vijand nedervellen,
’t is het oogmerk van mijn tocht.
Kwam ik door het staal te sneven,
zo tot mijn als uw geluk,
‘k hoop in uw gemoed ’t herleven:
dit geeft troost in mijnen druk.
Zijn de ketens reeds gesmeden
voor de wrede dwinglandij
om te persen onze leden:
‘k ben van Brabant, ik ben vrij!
Zal ik mijnen hals dan bogen
en lafhartig slave zijn?
Neen, dat zal ik nooit gedogen,
liever dood als nog in pijn.
Als de kogel mij zal raken
en doorboren ’t ingewand,
wilt voor mij dit grafschrift maken:
« Hier ligt hij voor ’t Vaderland »
Maar als ik zal wederkeren
met een lauwer in de hand,
wilt mij met den lof vereren:
« Hij leeft nog, voor ’t Vaderland »
Partituur * Vertrek der patriotten * | |
2. instrumentaal
|
Bronnen: tekst op een straatzangersblaadje uit de 18e eeuw Muziek: een aria uit de opera "Sancho Panza"