Honderdvijftig frank al voor de boter
Een lied gezongen bij het begin van of net voor WOII over de woekerprijzen die (in dit geval) door de boeren werden aangerekend voor schaars geworden landbouwproducten. Marktzanger A. Van de Veire heft een klachtlitanie aan op basis van de verklaringen (de smoesjes?) die de boeren gaven voor de prijsstijgingen. Terecht of onterecht? Dat was het probleem van de zanger niet, hij was geen objectieve reporter maar eerder een sensatiezoeker!
Van de Veire verbiedt uitdrukkelijk de “nadruk” van zijn teksten. Op een website komt er geen drukpers aan te pas, dus dan geldt zijn verbod niet denken wij 🙂
De melodie komt eens te meer van een Duitse schlager, het is het titellied uit de bioscoopfilm “Paradies der Junggesellen”
Honderdvijftig frank al voor de boter
1022 [A] A. Van De Veire [C] Michael Jary
En komt gij op een boerderij
daar hoorde gij wel wat;
daar hoorde gij wel wat:
de boeren geven weeral snee
van hulder levering die zij hebben gedaan.
Zij zullen zo niet kunnen blijven bestaan
Zij moeten weeral geld hebben
Zij zullen zo niet kunnen blijven bestaan
Dat is overal.
En honderd vijftig frank al voor de boter.
Is dat geld is dat geld met geweld.
De boeren durven dat nu ook al vragen
voor een zwijn lijk zij zijn per dozijn.
En hebben noch niets op het hof
er zijn der vele daar van verkocht.
Gij moet niet vragen hoe de boeren klagen
van hun geld met geweld van hun geld.
En spreekt gij van geld of van goed
Zij hebben er geen haast
En spreekt gij van de kalverij
Zij hebben er geen haast
En ons peerd kan niet meer blijven stille staan
En onze stier die is op vlucht gegaan
En in ons kot daar zit een zwijn
van zeven duizend frank.
 |
Partituur * Honderdvijftig frank al voor de boter * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: Das kann doch einen Seemann nicht erschüttern (1939) liedblad A. Van de Veire (MUZ0819 pag 16) liedboek "140 deutsche Schlager" (MUZ0816 pag 41)