Smeeklied tot den heiligen Antonius
Florentine Sterckx (1892-1974) uit Korbeek-Dijle was bevriend met Victorine Laes (1901-1984) uit Leefdaal, en tijdens WOI schreven ze de liedjesteksten op die ze hadden gehoord. Flor kwam na de oorlog in 1920 definitief in Leefdaal wonen nadat ze gehuwd was met Frans Carels (1889-1941). Hun dochter Simone (1925-2012) gebruikte mama’s oude liedjesschrift vele jaren later om er haar handtekening in uit te proberen, waardoor wij lange tijd hebben gedacht dat het Simone’s liedjesschrift was dat haar broer Marcel (1927-2012) aan ons had toevertrouwd …
Er staan dus veel oorlogsliedjes in die schriften en slechts heel af en toe wordt de zangwijze vermeld. In dit geval is dat het Belgisch volkslied alias “de Brabançonne”: een melodie die door iedereen gekend was en zeker tijdens de oorlogsjaren vaak werd gebruikt voor marktzangersliederen, al was het maar om op die manier onrechtstreeks de Duitse bezetter dwars te zitten. Onderstaande tekst werd tijdens de oorlog alvast niet gezongen als die bezetters het konden horen !
Smeeklied tot den heiligen Antonius
1010 [A] onbekend [C] François Van Campenhout (1779-1848)
Antonius, zo hoog bij God verheven,
zie op uw volk dat voor u nederknielt.
Door bange moed en oorlogswee omgeven
maar ’t harte steeds met hoop en moed bezield.
Ons Vaderland is neergedrukt in ’t lijden,
het volk gekneld in ’s vijands stalen band
Kom ons ter hulp en wil ons land bevrijden,
kom ons ter hulp, o red ons Vaderland
Kom ons ter hulp en wil ons land bevrijden,
kom ons ter hulp, o red ons Vaderland
Antonius, o zegen ons soldaten
die voor het land verpanden goed en bloed.
Zij buigen niet voor kogels noch granaten
maar strijden voort met onverdroten moed.
Het zijn ons broeders, echtgenoten, zonen,
o sta hen bij, versterk hun hart en hand.
Wil hunnen moed en heldendaân belonen
en breng ze weer, in ’t vrije Vaderland.
Wil hunnen moed en heldendaân belonen
en breng ze weer, in ’t vrije Vaderland.
Antonius, schenk ook uw mildsten zegen
aan d’eedlen Vorst, den onverschrokken Held,
die ’t leger leidt langs nieuwe gloriewegen
en strijdend staat op ’t bloedig oorlogsveld.
Van ons Vorstin, bescherm ook steeds het leven,
die wonden heelt met koninklijke hand.
Beschut hen in hun strijden en hun streven
en breng hen weer, in ’t vrije Vaderland.
Beschut hen in hun strijden en hun streven
en breng hen weer, in ’t vrije Vaderland.
Menig maal zaagt g’ons biddend nederknielen
voor leniging in smarten en in wee,
maar slechts één beê breekt thans uit aller zielen:
verhaast den dag der lang verbeide vreê!
Aanhoor uw volk, o grote vriend der mensen,
dat ’t lijden koos, nog liever dan de schand’:
verhoor, verhoor ons aller hartenwensen:
geef rust en vreê aan ’t dierbaar Vaderland.
Verhoor, verhoor ons aller hartenwensen:
geef rust en vreê aan ’t dierbaar Vaderland.
 |
Partituur * Smeeklied tot den heiligen Antonius * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: La Brabançonne tekst in MUZ0350 liedschrift Florentine Sterckx - circa 1916
2 Commentaren
Wat aardig. Weet u of het om den heiligen Antoius van Padua of Antonius met het varken (kluizenaar in egypte) gaat? Dan, Antoon (‘kluizenaar’)
Dat weet ik niet zeker, het wordt ook niet woordelijk aangegeven. Maar aangezien het gaat over verloren vrijheid, verloren vaderland, afwezige echtgenoten enzovoort … is het waarschijnlijk de patroon van de “hopeloze en verloren zaken” die aangeroepen wordt, altijd populair geweest bij het Vlaamse Volk. En dat is dus Antonius van Padua.