He Gust, zeg riekte gij dat niet?
Achilles Coppenolle bezingt monkelend “zijn” eerste ervaringen met de liefde, en ’t was blijkbaar meteen raak… Nu weten we dat drie dochters van Coppenolle zelf ook liedjes gingen zingen en dat hij tweemaal gehuwd was: met Urbanie en met Martha. Geen Margriet te bespeuren, het verhaal is dus fictie. Niet verwonderlijk, als het autobiografisch ware geweest had hij er waarschijnlijk niet al zingend mee uitgepakt.
He Gust, zeg riekte gij dat niet?
941 [A] Achilles Coppenolle [C] P.D.
’k Ging lest eens promeneren
al met mijn nonkel Pier
om ’t vrijen aan te leren,
allez ge ziet van hier.
Pier zag een meid passeren
en hij riep vol plezier.
“Knip ze maar vast, Gustje,
zeg, riekte gij dat niet?”
sprak nonkel Pier subiet,
“haar naam is blonde Griet.
Ze schreeuwt en lacht er
van de vreugde of verdriet.
Hé Gust, zeg, riekte gij dat niet?”
Op enen Zondagavond,
o neen, ’k vergeet dat niet,
ging ik voor d’eerste male
naar buiten met Margriet.
Er klonk zo menig kusje
in ’t midden van het riet.
En sedert, beste vrienden,
wist ik wat liefde was.
Margriet die mij beminde,
wel zie, dat was toch kras,
die kwam mij weer te vinden
omdat ik vader was.
En nu zal ik wel gauwe,
want ’k moet van nonkel Pier,
met blonde Grietje trouwen,
vrienden, ge ziet van hier,
omdat ik op dien avond
met haar was in ’t plezier.
 |
Partituur * He Gust, zeg riekte gij dat niet? * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "De voetbal" alias "En van je hela, hola, houd er de moed maar in" Op een vliegend blad van Achille Coppenolle in "Muzikaal Erfgoed Oostende - deel 4" (MUZ0930 lied nr 1081)