Ene vrouw door haar man vermoord te Kortrijk op afschuwelijke wijze
We hebben in de (zeer onvolledige) krantenarchieven die momenteel online staan niets teruggevonden over deze moord. Het lied stond in een liedjesschrift van circa 1926 en de melodie werd al in 1919 geschreven, het moet dus tijdens het interbellum (1919-1939) gebeurd zijn. Er staan in de tekst echter geen concrete verwijzingen naar een datum, naar personen, enkel “Kortrijk” in de titel en dat is niet genoeg om de “ware toedracht” terug te vinden.
Ene vrouw door haar man vermoord te Kortrijk
934 [A] onbekend [C] Eugène Gavel (+1954)
Ach hoe wreed is het niet op dees aard!
Is het leven niet van gene waard’?
’t Geen men heden hier wederom hoort:
ene misdaad op vreedzame wegen.
Enen man die verdacht zijne vrouw,
door jaloersheid in ’t hart, van ontrouw.
Onherstelbaar is nu zijn kwaad,
zijne laffe daad.
“Bespaar mij, lieven man”
sprak de vrouw, “ik heb u niet misdaan.
Bedenkt toch eens de smart
van ons kind en bespaar mij het leven.”
De moordenaar sprak stuur:
“Geen genade, uw laatste uur
is hier op de wereld geslagen.”
En stervend zonk zij neer.
Sedert lang leefden zij in geschil
maar het was toch de man zijne wil,
alhoewel zijne vrouw hem het kwaad,
meer dan eens had zij alles vergeven.
Zek’ren avond nu waren zij saam
en waarom kwam er twist te ontstaan?
Met een wapen trof hij zijn vrouw
en zij zuchtte gauw:
“Bespaar mij, lieven man”
sprak de vrouw, “ik heb u niet misdaan.
Bedenkt toch eens de smart
van ons kind en bespaar mij het leven.”
De moordenaar sprak stuur:
“Geen genade, uw laatste uur
is hier op de wereld geslagen.”
En stervend zonk zij neer.
’s And’rendaags, toen men vond zijne vrouw,
was eenieder in druk en in rouw.
’t Was afgrijselijk om haar te zien:
Gans verminkt en niet meer te herkennen.
Ondervraagd over zijne misdaad
voeld’ hij nog geen berouw in zijn kwaad.
Overdenkt eens de smart van ’t kind
dat zijn moeder mint.
Gerecht, vergeet niet de straf
van de moordenaar die er zo laf.
Laat hem in ’t duister gevang
en verdrijft uit uw hart de genade.
Spiegelt u groot en klein
die op aard in het leven nog zijn:
bedrijf nooit zo geen laffe daad
want gij ziet hoe dat gaat.
 |
Partituur * Ene vrouw door haar man vermoord te Kortrijk * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Reviens vers le bonheur" (1919) Uit het tweede liedjesschrift van Eliza Matthys uit Sas-Slijkens, 1926 in "Muzikaal erfgoed Oostende - deel 4 lied nr 1034" (onuitgegeven)