Vreselijke instorting op de tentoonstelling te Brussel
Van 27 april tot 25 november 1935 was er in Brussel aan de Heizel de “Exposition Universelle et Internationale“, een Wereldtentoonstelling dus. Dat was niet alleen om de honderste verjaardag van de eerste Europese én Belgische treinverbinding te herdenken maar ook voor de vijftigste verjaardag van de “Kongo Vrijstaat”… Enkele van de toen opgerichte imposante gebouwen werden later ook voor Expo 58 gebruikt.
De officiële berichtgeving over zo’n wereldtentoonstelling – feitelijk één grote propagandastunt – beperkt zich tot gejuich en gejubel, over de “accidents de parcours” wordt in de folders, brochures en geschiedenisboeken niet gesproken. Het ging tenslotte maar om een paar arbeiders …
Het ongeval gebeurde in december 1935 bij het ontmantelen van “het paviljoen der Ledernijverheid”, zo lezen we in “De Volksstem” van 11/12/1935. Louis Boeren noemt geen namen, de krant wel. Die hebben het over “drie zwaar gekwetsten” maar als je het verslag leest mag het een wonder heten dat niet minstens 1 van hen op slag dood was. Of ze daarna levend het hospitaal hebben verlaten weten we niet, dat is voor de kranten geen “nieuws”.
Vreselijke instorting op de tentoonstelling te Brussel
895 [A] Louis Boeren [C] Robert Sauer
Wie hoorde niet die kreten dezer dagen?
Een grote ramp treft weder nu ons land.
Hoeveel smart en verdriet moet men verdragen?
Een groter ramp is jaren niet geschied.
Hoe menig werkman kostte het zijn leven?
Dat alles voor het dagelijkse brood!
Wat is een mensenleven op dees aarde?
Ach vrienden luistert naar dit droevig lied.
Vrouwen hoort men bitter klagen,
moeders lopen er omheen.
Kind’ren hoort men huilend vragen:
waarom al die smart en wee?
Wat een slag, niet te verdragen,
voor de werkman en zijn kroost:
het zijn zij die moeten zaaien
voor een andermans zijn oogst.
In Brussel, die stad met al zijn miljoenen,
’t is daar waar menig mens zijn leven liet.
Op de tentoonstelling van vijfendertig
waar een gebouw zijn krachten nu verliet.
Instorting was de oorzaak van dat lijden
en mensenoffers bracht dat met zich mee.
Dat is het lot van onze werkmanscharen,
wij treuren met hun bloedverwanten mee.
 |
Partituur * Vreselijke instorting * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Sluimert zacht" (op diverse bedel-liedbladen circa 1930) originele versie: "When it's springtime in the Rockies" (1923) krantenbericht "De Volksstem" van 11/12/1935 liedblad Louis Boeren (MUZ0779 pag. 52)