Het drama te Zellik (1932)
“Muziek verzacht de zeden” zegt het spreekwoord maar spreekwoorden zijn – net zoals vaccins – zelden 100% accuraat.
In Zellik werd een noeste, plichtsbewuste arbeider en liefdevolle vader ei zo na met bijlslagen om het leven gebracht. Dat was volgens sommige kranten omdat hij ook tamboer van een fanfare was en dat vond zijn echtgenote niet kunnen. Omdat haar man weigerde die hobby te laten schieten ging ze hem met een bijl te lijf en, denkende dat hij dood was, vermoordde ook hun drie jonge kinderen. De oudste was zes jaar.
In andere kranten wordt de vader niet zo ideaal voorgesteld.
Het gerecht concludeerde anderhalve maand later dat er hier sprake was van een vlaag van zinsverbijstering.
Het drama te Zellik
894 [A] Julien De Wolf ? [C] Robert Sauer
Ach, Clementine wat hebt gij misdreven
Gij leefde nochtans niet in onmin
En plots ontneemt gij uw kinderen het leven
Een slachthuis werd uw lachend huisgezin
Uw kinderen rusten nu op koude stenen
Vrees’lijk verminkt zo liggen zij daar neer
In het gevang daar zit gij nu te treuren
Wat baat het, nimmer ziet gij hun nog weer
Wreder kan het niet gebeuren
Clementine, door elk geacht
zit over haar daad te treuren
Zij, zo braaf, zo lief en zacht
is een misdadige vrouwe,
aan haar handen kleeft er bloed
’t Onderzoek zal tonen gauwe
Of zij inderdaad boeten moet.
Wat nu d’oorzaak was voor deze daden
Zij zegt dat hij zijn plichten kwam te kort
Met bijlslagen werd de man overladen
Hij vluchtte heen, dan bedreef zij die moord
Het knaapje smeekte: moeke laat me leven!
Ik zal braaf zijn, moeke lief doodt mij niet!
En moest dat moederharte dan niet beven?
Rampzalig ogenblik, lijdend verdriet.
De arme man heeft het gasthuis verlaten
Hij wist nog niet wat in huis was gebeurd
Nu loopt hij bleek, sprakeloos langs de straten
Is als vernield, wordt door ieder betreurd
Wat ene ramp op enkele dagen,
de wereld die is een groot tranendal.
Het noodlot is voor velen zwaar om dragen
Niemand die weet wat van hem worden zal
3.Rust zacht na uw bitter lijden
offer van een moordenaar.
G’hebt uw leven moeten geven,
’t monster vond dat geen bezwaar
maar na het bestaan op d’aarde
ziet gij uw geliefd kind weer
dat nog bidt voor zijne moeder
voor uwe ziel bij den Heer.
 |
Partituur * Het drama te Zellik * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze "Sluimert zacht" originele versie: "When it's springtime in the Rockies" (1923) liedblad van J. De Wolf geciteerd in "Moordlied XXe eeuw" (MUZ0106 pag.134), Julien De Vuyst, en ook op liedblad van Louis Froidcoeur, Woluwe (MUZ0106 pag. 134) Bijna identieke tekst op liedblad Jozefien Van Der Plancken als "Vreeslijk bloedbad te Berzée" (verzameling Willy Machiels, MUZ0940 pag. 2 Vier vrijwel identieke tekstversies geciteerd door Roger Hessel in "Filosofen van de straat" (MUZ0100 pag. 113-115)
