Ik mag niet trouwen
Op een Vlaams mars-melodietje, dat zelfs gekend is (was) in het midden van Afrika(1), bezingt Aloïs Van De Velde de smartelijke verzuchtingen van een jongeman wiens vader hem wil behoeden voor een ramp: het huwelijk. Nochtans, bedenkt de zoon, hij is toch zelf wel getrouwd? Sterker nog, papa houdt er ook een handvol maitresses op na!
Tja, juist daarom misschien …
Van De Velde trad op samen met zijn echtgenote Honorine Van Hemelrijk, die de liedjes zong. Maar dit lied moet echt wel gezongen worden door een man!
Ik mag niet trouwen
871 [A] Aloïs Vandevelde [C] onbekend
Als ik van vrijen hoor spreken
of ’k hoor het minneklokje slaan
dan voel ik mijn jong hartje breken,
ik zal van liefde nog vergaan.
Als ’k jonge meisjes zie passeren,
ik zou ze nemen voor mijn vraa
maar Nondepie dat is misere,
ik mag niet trouwen van papa.
Ik mag niet trouwen,
dat zegt mijne papa.
Neemt geen vrouwe,
’t zijn slechte allemaal.
Maar papa die neemt er vier of vijf naast zijn wijf.
Recht of krom, het is hem al gelijk, al gelijk.
’k Mag niet trouwen,
dat zegt mijne papa.
O die vrouwen,
’t zijn slonsen allemaal.
Maar ik denk bij mij zelven eens na, ja, ja, ja:
hij slaapt toch bij mijn mama?
Laatst kwam ik een meisje tegen
gelijk een Engel was zij rein,
maar ik dierf er niet tegen spreken
want met haar trouwen kon niet zijn.
Ik dacht dan aan papa zijn woorden,
dat jaagt mij soms schrik op mijn lijf.
Maar wat zou hij mij wel antwoorden
als ‘k vraag: waarom hebt gij een wijf?
Zo kan ik niet blijven leven,
ik neem een vrouw, da’s goed verstaan!
Ik zal daarvan toch niet kreveren,
want mijne pa heeft ’t ook gedaan.
Op zeek’ren dag, ’k zal ’t nooit vergeten,
’k zag voor mijn oog de schoonste vrouw
en zonder schrik of zonder beven
vroeg ik haar hand en liefdetrouw
3. Ik ga trouwen,
luister niet naar papa.
Ik zal trouwen,
’k vaag daar mijn botten aan
en ik slaap nu bij de schoonste vra, ha, ha, ha,
zij is schoner dan die van mijn pa, troelala.
Zeg eens patje,
gedaan met uwe zever,
’k zal met dat schoon kind gelukkig wezen,
en later, als het dan zo moet zijn, zo moet zijn,
kopen wij tesaam een klein.
 |
Partituur * Ik mag niet trouwen * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: zangwijze: "Vivan Bomma" liedblad van Aloïs Van De Velde, Lokeren, en zijne vrouw Honorine Van Hemelrijk" uit verzameling van Eliane Van Geyt (MUZ0821 pag. 95)