Bovennatuurlijk wonder uit de Kempen

Dit is een gezongen hagiografie, een loflied dat moet helpen om een voorbeeldige religieuze tot de status van heilige te verheffen. Niet direct het soort onderwerp waar marktzangers zich dierven aan wagen, maar het werd geschreven door  Vincent Vandermaelen (1859-circa 1930) alias “pater Cent” die een priesteropleiding had genoten doch al vroeg verkoos om als zwervende marktzanger door het leven te gaan, tot groot ongenoegen van zijn welstellende, deftige familie.
DIt lied moet hij op het einde van zijn leven geschreven hebben, afgaande op de vermelde gebeurtenissen, en misschien was hij dan al een beetje tot inkeer gekomen.

Harrie Franken ontdekte dat de bezongen franciskanes een zekere zuster Rumolda moet geweest zijn, echte naam Maria van Beek, (°1886 te Zondereigen, +1948). Zij trad in bij de franciskanessen in Herentals. Volgens zegspersonen die de zuster  hadden gekend was zij inderdaad begenadigd met alle tekenen die vereist waren om een heiligenstatus te verkrijgen.  Ik citeer uit Kroniek van de Kempen

In het klooster was ze een voorbeeld voor haar medezusters door haar eenvoud, oprechtheid en nederigheid. 
In 1922 werd ze gestigmatiseerd, waardoor ze niet naar de Congo kon vertrekken om daar de melaatsen te helpen. Haar wonden bloedden, maar etterden nooit. Bloed kleefde op haar hoofd, armen en benen en ze vertoonden wonden als van geselslagen.
Na een paar dagen verdwenen weer alle wonden, alleen de vijf kruiswonden bleven steeds zichtbaar. Elke Goede Vrijdag doorleefde zij in extase de marteling en kruisdood van Jezus.
Gedurende de 26 jaar dat ze gestigmatiseerd was, heeft ze voortdurend geleden en veel gebeden. Op 13 maart 1948 stierf ze.

In de volksmond is zij hoe dan ook het “heilig nonneken van Herentals” geworden.

De tekstschrijver van het lied had dus gestudeerd voor priester en was daardoor vertrouwd met het onderwerp, maar zelf was hij allerminst een heilige. Hij was goed bekend bij andere marktzangers uit Aarschot en omgeving die hij hielp bij het vervaardigen van liedteksten. Harrie Franken hoorde Hubert Geens uit Aarschot  de volgende typische anecdote vertellen over “pater Cent”:

Hij vertelde, dat hij naar zijn ouders schreef, dat hij in Kampenhout aan de Mis kwam staan met liedjes en de mensen
wilden dat niet hebben, want dat waren burgermensen ( die schaamden zich voor hun zanger-zoon). En als ze geen geld opstuurden
naar hem, dan kwam hij aan de mis staan. En direct was er geld voor hem, opdat hij toch maar zou weggebleven zijn van die mis en dan ging hij er toch heen. Volgens mijn moeder was hij eens hier, aan 't klooster, de nonnenschool. Daar ging hij tegen den avond bellen en als de zuster kwam opendoen, laat 'm z'n achterwerk zien. En op dat ogenblik kwam de commissaris van Aarschot daar voorbij. Die wist dat die Vincent, de pater, was. En dan vroeg hij: 'Vincent, wat zijde gij daar aan 't doen?' 
'Ik heb enkel 'ne goeiendag gaan zeggen aan m'n collega's', zei hij. 
Dat is de farceur.

De melodie hebben we letterlijk opgeschreven zoals Anna Van Heuckelom ze in 1975 heeft voorgezongen aan Herman van Gorp, die er een bandopname van bewaarde.

	Partituur * Bovennatuurlijk wonder uit de Kempen *
	1. instrumentaal
	2. Anna Van Heuckelom - 1975

 Bronnen:
zoals voorgezongen door Anna Van Heuckelom, Kasterlee, 1975 (MUZ0903) HET VOLKSLIED in Kasterlee, ... lied nr 6-48
"Kroniek van de Kempen", deel 12, 1992, ISBN 90-74271-383, pag. 149

Tags: 872