Bevrijding
Zangwijze: “Redis-moi tes mensonges” (1938) Deze tango stond op het repertoire van Louis Bory . De veelbelovende jonge Franse zanger kon in 1938-1939 nog een paar opnames maken maar hij moest naar het Franse leger om te strijden tegen de NAZI’s. Hij sneuvelde al in mei 1940 en was toen 26 jaar oud..
Het werd na zijn dood ook gezongen door Rose Avril als “Your Lies”(circa 1942). De contrefact van WYLLY kwam dus nog een paar jaren later. Die zong het op zijn minst gedeeltelijk in het dialect. Ik maak me sterk dat hij in het refrein niet over “Duitsers” maar over “de Dosjen” zong, en dat rijmt dan niet met “kuisen” maar met “kosjen”
Ik heb deze keer geen voetnoten toegevoegd om de geciteerde namen en bijnamen te verklaren: als u die niet kent zal een simpele zoekopdracht in Google beslist meteen resultaat opleveren.
Bevrijding
802 [A] WYLLY den Brusseleir. [C] Fernand Warms / Martin Cayla
Wat hebben we toch moeten lijden,
wat hebben we toch moeten strijden,
vier jaren lang, mensen het was toch straf.
Maar nu is den Duits zijne nek toch af!
Den Duits, die heeft ons doen souffreren,
hij heeft ons willen, doen kreveren
van den honger maar ’t was aan zijne voet,
Hitler kende de Belgskes nog niet goed.
We zijn vrij en lieber van de Duitsen,
het is zo rap gegaan,
het is bijna niet te verstaan.
Den Tommie is beginnen te kuisen
en op ’n maand of dra
staan ze na in Brussel, ja.
De vijand, ja dienen is gaan lopen
veel harder dan in veertig,
zie, wil dat eens verstaan.
Hij is op, en nu moet ‘m maar vluchten
ja, naar zijn eigen land,
om hem te maken van kant.
In veertig, ja, ’t waren geen smeren,
kwam de luis ons weer ambeteren
en goed geholpen door de kliek van Degrelle,
kwam hij in België binnen, ja heel snel.
Na achttien dagen wree’ gevechten
moesten we door schuld van die slechten
kapituleren, ho, dat was toch straf,
ne goeden Belg die vond dat toch zo laf!
Nu begost de grote misere
want we zagen den Duits niet geren.
Maar zie, opeens, mensen dat was toch sterk
kwam hij daar voor de pinnen, Staf Declerck.
Hij begost hier te commanderen,
veel zeggen en propaganderen
en te stoeffen over ’t schone Duitsland,
zo verkocht hij zijn eigen vaderland.
Sla dood, ja, al die rotte koppen,
dan zullen zij ons niet meer foppen.
Weg het zwart hemd, en al de V. N. V.,
die tellen niet meer als een Belg mee.
’t Is door die lafaarden gekomen,
dat zoveel bloed heeft moeten stromen.
Weg die lafaards, dat Duitse gebroed,
want zij zijn toch voor nikske niet meer goed.
4. We zijn vrij en lieber van de Duitsen
en is dat nu geen spijt,
nu is Degrelle zijn goei plaats kwijt.
’t Is gedaan met de duitse misere,
we zijn van heule af, ziet, is dat toch niet plezant.
De Tommies die kwamen ons sauveren,
als men ze zag, dat was ho ho ho toch zo plezant.
We zijn vrij, het is niet te geloven,
mensen, wees allen blij,
en koopt een liedje van mij!
 |
Partituur * Bevrijding * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: * liedblad "WYLLY, de zingende Brusseleer" (MUZ0437 pag. 28) Zangwijze: "Redis-moi tes mensonges" (1938) * ook op liedblad van "Alphonse Wouters, Koekelberg" die zich auteur van de tekst noemt. (MUZ0432 pg. 3)