Fleur d’amour
Liedbladen waren meestal op dun, minderwaardig papier gedrukt en de gebruikssporen zijn in dit geval overduidelijk: sommige vallen zowat uit mekaar …
Zangwijze: “Fleur d’amour” van José Padila, de man die onsterfelijk werd met zijn lied over Valencia.
Aloïs Van de velde heeft het origineel min of meer vertaald.
Fleur d’amour
[A] Aloïs Van de Velde [C] José Padilla (1924)
Wanneer men een kind is begrijpt men nog niet,
men leeft zonder zorgen en kent geen verdriet.
Maar de jonge jaren gaan spoedig voorbij
en dan denkt men eens aan dit lieve refrein:
Dat woord klinkt toch zo zoet
dat ons ook soms beven doet
want jonge paren die zingen met gloed:
fleur d’amour, fleur d’amour.
Zingen ook binst de nacht
als ’t maantje hen toelacht
hun stemme klinkt dan ook zo zalig zoet,
gij doet goed fleur d’amour.
Maar als men gekomen is tot twintig jaar
dan wordt men de liefde reeds zo goed gewaar.
Jonge meisjes hun hartje klopt dan zo zoet
wijl zij fluistert zacht: wat is toch fleur d’amour?
Fleur d’amour vindt men ook wel in ieder land
zowel bij de rijken als bij werkerstand
wanneer d’oude jaren ons drukken teneer
dan denken wij nog aan dagen van weleer.
3. O zoete fleur d’amour,
gij die ooit verkwijnen moet.
Gij zijt de bron die elkeen laven moet,
fleur d’amour, fleur d’amour.
Wordt men een oudjespaar
dan wordt men nog gewaar
want man en vrouw denkt dan nog zalig zoet:
gij doet goed, fleur d’amour.
 |
Partituur * Fleur d’amour * |
 |
1. instrumentaal
|
Bronnen: * Gevonden op Liedbladen uit de verzameling Eliane Van Geyt, nrs 18 en 20 van A. Van de Velde en Honorine Van Hemelrijck (MUZ0821)
1 reactie
J’ai 75 ans, et je peux vous dire que C’est magnifique, toutes ces vieilles chansons.
merci 1.000 fois, car j’en trouve de très belles.
Jean-Jacques.