2

Mijn vogel is gaan vliegen

Geplaatst door Johan op 1 augustus 2020 in liedboeken, liederen, Spot & Ironie |

We vonden dit lied tot nu toe alleen in “Zo de ouden zongen” (ijverig samengesteld door wijlen Walther Van Riet) maar we twijfelen er niet aan dat het in een café-chantant is opgepikt en in het geheugen blijven hangen van de senioren uit Sint-Niklaas-Waas die het 40-50 jaar geleden nog konden nazingen.
Het is dus zeker ouder dan de gelijknamige en gelijkaardige klaaglitanie van “De Neuve Brusseleir” 1  die ik circa 1965 leerde kennen op de juke-box bij “tante Bertha” in café-feestzaal Concordia te Leefdaal.

Maine Vaugel es goan vleege
      1. Maine vogel - fragment

Het lied werd vaak gedraaid door leden van  de plaatselijke vogelmaatschappij “De Zanglijster” (ondertussen “koninklijk”) die destijds in de feestzaal Concordia jaarlijks haar vogeltentoonstelling organiseerde.

Wie echter onderstaande liedtekst schreef en bracht is ons onbekend.


1 Hij was de zoon van zanger Pirre den Brusseleir, vandaar de “Neuve” Brusseleir. Hij was tevens de schoonbroer van de auteur van het lied,  Lou Van Dijck, die ook liedjes voor zijn echtgenote, dochter van Pirre en zus van “De Neuve” schreef. Zij koos als artiestennaam niet “De Neuve Brusselès” maar werd bekend als Lydia Renny. Ook Georges Delfosse (Joëc) werkte mee aan de plaatopname.
De B-kant van deze single past bij de toen in vele (andere) cafés nog aanwezige pancarte “Interdit aux étrangers”. De pancarte is nu verdwenen, het bijhorend gedachtengoed niet.
De muzikale genen van deze families worden momenteel met verve gedemonstreerd door David Vandyck, zoon van Lou’s broer.

Mijn vogel is gaan vliegen

[A C] onbekend

Zie ik kan het niet zwijgen,
ik zou d’er iets krijgen,
‘k vertel het aan u hier subiet.
Mijne vogel dat beestje is in ’t verschiet
weg en ik vind hem niet.
Hij is gist’ren jandoken
uit z’n kotje gebroken
hoe kan dat nu toch zo geschiên?
En daarom kom ik vragen:
hebt gij beste lieden mijn vogelke niet gezien?

O wat spijt,
mijn vogelken dat is gaan vliegen.
Hoe ne mens zich toch
aan een beest kan bedriegen!
Kon ik hem maar vinden,
ik stak hem zo blij van zin
ja terug en zo zacht vol van min
weer zijn kotjen in.

Ja ik heb deze week
naar het kotje gekeken
of alles nog in orde was
en die sloeber die had toch zoveel plezier,
hij floot en zong zo fier.
Ja geen enkele vogel
dat durf ik hier zweren,
zong beter als mijne koko
en zo licht als een veder
sprong hij heen en weder
in ’t kotje, ’t was comme il faut.

Zie, moest het soms gebeuren,
het doet er mij treuren
dat hij nu in een ander kot zit te zingen,
kokootje, wat een verdriet,
ik overleef het niet.
Ach, ik had hem gevangen,
het is zo ’n lange,
en nu vliegt hij weg die kapoen,
en zijn kot ligt vol eten,
ik kan ’t niet vergeten
hoe mijn koko dat kost doen.

Kom ik thuis, ‘k ben aan ’t wenen,
‘k zie ’t kotje allene,
dan roep ik met ’t hart vol chagrijn:
zie, daar heeft hij gezeten, zo lief en fijn,
waar mag mijn vogel zijn?
Maar zie duurt het nog lange
dat ik ’t kotje zie hangen
zonder mijn koko, opgepast:
‘k ga er bij dag en nachte
gaan trachten te vangen
en ‘k scheir er een and’ren vast!

Partituur * Mijn vogel is gaan vliegen *
      2. instrumentaal
      3. Rozalieke (Dymphna en Frans Laenen, 1975)

Tags:

2 Commentaren

  • Van der Staey Richard schreef:

    Beste vrienden, ik merk op dat de melodie van “mijn vogel is gaan vliegen” voor 90% overeenstemt met de melodie van “De bastaard” op bladzijde 138 in mijn liedboek. De bastaard werd op cassette ingezongen door de moeder van een vriendin Frida Van Hulsel uit Herselt en lid van de Gilde van Westerlo. Wat mij raar overkomt is dat het 2 teksten zijn die niets met elkaar gemeen hebben. Richard

    • Johan schreef:

      Ik ontdek nu dat het lied “Rozalieke”, gezongen door Dymphna en Frans Laenen uit Gierle (1975, “Het Volkslied in Kasterlee etc.”) dezelfde melodie gebruikt. Ik voegde een geluidsfragment toe in de liedbespreking hierboven.

      Vrienden lief, ik ben nu toch zo blij
      Omdat ik met een lief meisje vrij.
      Z’is zo dik en zo vet en zo aangenaam,
      Rozalie is haar naam.
      En in ’t kort zal ze worden ja mijne vrouw
      Want ik ben reeds met haar onder trouw .
      De papieren zijn klaar,
      En dan woon ik voorwaar
      In een huisje met haar.

      Want ik heb zo lief mijn ro ro Rozalieke,
      ‘k Droom dag en nacht van dat mooi aardig bieke
      ‘k Word nog zot van dat mooie cherieke,
      Mijn ro ro, mijn Roza, mijn ro ro Rozalieke.

Plaats een antwoord

HTML-code is niet toegestaan (pech voor SPAMmers)

HTML-code niet toegestaan
Form filling spam bots are redirected to the FormSpammerTrap.com web site.

Loading...

Verstuur uw reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Copyright © 1967-2024 Wreed en Plezant Alle rechten voorbehouden.
Deze site is gemaakt met behulp van het Multi sub-thema, v2.2, bovenop
het bovenliggende thema Desk Mess Mirrored, v2.5, van BuyNowShop.com