Omdat ik word oud van jaren
Jaak Van Gestel is wat mij betreft een onderschatte en een beetje miskende auteur van marktzangersliederen. Hij heeft het “ongeluk” dat zijn actieradius in Vlaams-Brabant ver verwijderd was van het blikveld van Oost- en West-Vlaamse verzamelaars, maar hij mag volgens ons gerust geplaatst worden naast beter gedocumenteerde grootheden als Tamboer, Frans Jacobs, Alberic Cattebeke en anderen.
In “Omdat ik word oud van jaren” klaagt hij (toevallig op de vooravond van mijn verjaardag …) het harteloos en eenzijdig afdanken van ouder wordende werknemers aan, in een tijd dat sociale zekerheid en werknemerspensioen nog toekomstmuziek waren. En hij eindigt het verhaal met een tragedie, om de aanklacht nog wat straffer te maken en de verontwaardiging bij het publiek naar een climax te voeren: twee doden!
Zoals gewoonlijk vermeldt hij keurig de gekozen melodie: “Drinkt en vergeet“. Die is op haar beurt een (ingekorte en van 4/4 naar 3/4 overgezette) contrefact van “Why don’t my dreams come true?“, een populaire romantische ballade geschreven door George Patten in 1923 – zie “Het oorlogskanon” voor meer hierover. In tegenstelling tot vele van zijn zingende collega’s weet Van Gestel de tekst zo te schrijven dat hij perfect past op de gegeven zangwijze.
Op een liedblad uit 1927 vinden we de tekst van “Drink en vergeet”, zonder vermelding van auteur. Dat was overigens de zeer productieve Ferry (Van Delden).
Het werd in de jaren ’50 van vorige eeuw op plaat gezet door Jerry Bey die geboren was in het jaar dat het origineel werd gemaakt. Dat hij over de troostende eigenschappen van drank zong is ook een beetje tragisch want de drank werd zijn ondergang. Zijn zangcarrière werd mede daardoor overschaduwd door zijn zus Mary Bey die daarna met de hulp van Johnny Hoes wereldberoemd werd als de Zangeres Zonder Naam.
Omdat ik word oud van jaren
[A] Jaak Van Gestel [C] George Patton (1923)
Ziet gij die man daar gaan,
zijn ogen vol getraan?
Hij zucht vol droef geween:
ik krijg geen werk niet meer.
Omdat ik word oud van jaren
word ik nu afgedankt.
‘k Heb nu alleen grijze haren,
geen beloning of dank.
Reeds van in mijn kinderjaren
op hetzelfde fabriek.
‘k Maakte hem rijk door mijn werk vroeg en laat,
toch word ik weggejaagd.
Zijn geld, zijn laatste loon,
daarmee koopt hij alcool,
hij die vroeger nooit dronk.
Nu klinkt het uit zijn mond:
Thuis wacht zijn vrouwtje bang,
zij wacht al uren lang.
En eind’lijk komt hij aan,
en snikt onder getraan:
Zij zegt: ach, goede Piet,
waarom dat groot verdriet?
Gij zijt bedronken, ja,
ik help u boven gaan.
4. En met hare stramme leden
steunt zij haar brave man.
Hij was den troost van haar leven,
nu zucht hij met een klacht:
vrouwke, wij zijn grijs van haren.
Dat was zijn laatste woord,
misten een tree en vielen naar benee,
hun lijden is gedaan.
 |
Partituur * Omdat ik word oud van jaren * |
 |
1. instrumentaal
|
Ook Charel Laureys uit Antwerpen zong een gelijkaardig lied, zij het op een niet vermelde en ons onbekende melodie
