De dronkaard
Louis Boeren vertelt op zijn manier het – helaas vaak voorkomende – verhaal van een klein jongetje dat zijn vader uit de kroeg probeert te halen vooraleer heel het gezin van honger sterft. Tevergeefs meestal, ook nu weer.
De oer-versie van dit lied dateert al uit het midden van de 19e eeuw, zie “O Vader, kom huiswaarts met mij” en in het refrein geschreven door Louis Boeren is duidelijk enige gelijkenis met die aloude versie te bespeuren.
De door L. Boeren vermeldde zangwijze “Charmenen” is uiteraard “Charmaine” van Erno Rapee en Lou Pollack, geschreven in 1913. Hier een zwoele en meesterlijke versie van Frank Sinatra (1962) waarbij alleen het refrein werd behouden.
De dronkaard
[A] Louis Boeren [C] Erno Rapee & Lou Pollack
Ziet daar zo in het late uur
zwerft er een knaapje rond,
bij weder toch zo koud en guur,
vol droefheid en geween.
Vaak klinkt het uit zijn mond
Heel klagend in het rond.
“Ach Vader, ach Vader, kom weder,
Kom naar ons moeder heen.
Wij minnen u allen zo teder
als gij niet drinkt, o neen.
Het weer is zo koud en zo gurig
en thuis geen ziertje brood.
Ach Vader, ach Vader,
kom hoor toch mijn klacht.”
Zo smeekte het knaapje zacht.
En zie, daar aan die gindse kroeg,
daar blijft het knaapje staan.
Hij had zijn vaders stem gehoord
en blijft gebroken staan.
Als hij de deur ontsluit,
dan klinkt het overluid:
De vader, nu in woede ontstaan
die grijpt de kleine guit
en werpt de lieve jongen daar
onzacht de deur weer uit.
Wijl vader tiert en drinkt,
Hoort wat daarbuiten klinkt:
En ’s morgens om een uur of vier
zat nog die kleine knaap
daar op de stoep van het café
In een benauwde slaap.
En bevend van de kou
smeekte het kindje trouw:
Zijn vader, dronken als een zwijn,
die strompelde naar huis
al met zijn zoontje aan zijn zij.
Daar wacht een droevig kruis:
want moederlief was dood,
gestorven van de nood.
Slotrefrein
5. “Ach Vader,” zo sprak nu het kindje,
“waarom kwam je niet mee?
Ik weet het, de drank die verslindt je,
Brengt ons in smart en wee.
Maar eenmaal, o Vader, dan boet je
Voor ’t geen je hebt misdaan.
Geloof me toch, Vader,” zo sprak nu het kind,
“ het is nu voor eeuwig gedaan!”
 |
Partituur * De dronkaard * |
 |
1. instrumentaal
|