De borstelmarchand
Marktzangers verkochten niet alleen liedbladen op de markt, zij waren “goed van de tongriem gesneden”, ervaren publiekstrekkers en showmannen, dus stalden ze ook koopwaar uit die ze met een kwinkslag en alle trukken van de foor probeerden te verkopen. Of zoals Willem “Tamboer” Bauwens hierover placht te zeggen: “De mensen moeten kunnen naar huis gaan met het gedacht: zijn w’eraan bedrogen, w’hebben er toch plezier aan gehad”
Dat is vandaag grotendeels vervangen door de TV-winkels met hun irritante en schreeuwerige demonstraties van wonderbaarlijke producten. Niet echt een verbetering vind ik…
De marktzangers verkochten dus kammen, scharen en … borstels. In dit lied is de borstelverkoper een gewiekste kerel die zijn publiek weet te boeien met duidelijk dubbelzinnige eigenschappen van borstels en stelen. Verdere uitleg overbodig.
We vonden het in de verzamelbundels “Zo de ouden zongen” (Walther Van Riet), “Het Aalsters Volksleven 1 – Markt- en Straatlied 1860-1950” (Jos Geysels), “En rijen is plezant” (Marita De Sterck en Gerda Dendooven). Auteurs van het lied niet gekend.
De genoteerde melodieën doen ons denken aan “Les fraises et les framboises” en die melodie past er dus ook bij.
Erik Wille zette zijn versie op zijn CD ” ’t Is gene zuiveren” (niet meer verkrijgbaar vrezen we, ook niet in de iTunes Store)
De borstelmarchand
[AC] onbekend
Bonsoir, beste gezellen, ‘k kom vragen met fatsoen,
of dat je soms geen vellen of borstels hebt vandoen.
Ik ben op mijne ronde, elk doet de grote kuis,
een borstel, sakkernonde, heeft elk vandoen in huis.
Groot en kleine, grof en fijne,
‘k heb er met en zonder steel.
Om te schuren, zelfs de muren,
om te witten ook al veel.
‘k Heb er grove, voor de stove,
’k heb er ook voor vest en hoed,
Kobbejagers, stratevagers,
dat verkoop ik ook heel goed.
Gaat men soms aan het witten met borstels zonder haar,
mijn wijf begint te vitten, ze zegt dan: frutselaar.
Dat duurt soms vele jaren, dat gij uw eer niet haalt,
Maar wilt ’t affront besparen, voor ’t geen gij maar betaalt.
Voor een kerel lijk ’n perel,
met ’n steel ik weet niet hoe,
Goed gebonden, sakkernonde,
daar stemt iedereen in toe.
‘k Heb van soorten, lang’ en korte,
‘k heb er van d’n ouden tijd,
om goed van katoen te geven,
als ge maar ’n witter zijt.
G’hebt vrouwen met ‘n borstel, heel goed voorzien en straf,
want zie je, vrouwenborstels, zien somtijds zoveel af.
Zij binden rond de stelen wat vodden of papier,
dat gat verslijt zovele, ge ziet dat wel van hier.
Hoort eens vrouwen, goed onthouden,
doet wat speeksel aan de steel,
En dan zachtjes moet gij trachten,
niet te weinig of te veel,
Hem doen spannen dat is plannen,
als hij goed van voren sluit,
houdt in d’oge, niet te droge
of de steel valt er weer uit.
De vrouwen hunne borstel, die snijdt soms als een mes,
‘k Beklagen diene jongen, die daar de man van es,
Koopt dus op tijd ’n ander, zo ene lijk in vlas,
En om ermee te vagen, is dat ook eerste klas.
Borstels met de haren rechte,
goed tegen het regenweer,
Niet te breken of te steken,
en ze doen geen mensen zeer,
Nat of droge, ’t blijft omhoge,
daarmee vagen is plezier,
Zeg eens mannen en mevrouwen,
zulke borstels heb ik hier.
Zijn er nu soms geen vrouwen, die hier nu voor mij staan,
die ’t haar van hunne borstel, verre begint te gaan?
Stelt het niet uit tot morgen, eer gij het nog vergeet,
maar tracht vooreerst te zorgen, dat ’t uwe baas niet weet.
Want och here, hoeveel keren,
komt er daar geen kwestie van,
Voor die kweste is ’t het beste,
dat gij goed staat met uw man,
Zoek er ene van mijn soorten,
ja ik heb er voor ’n sou,
Gij kunt vagen, hele dagen,
zelfs tot in uw bedde toe.
 |
Partituur * De borstelmarchand * |
 |
1. instrumentaal
|
|
2. versie van Erik Wille (fragment)
|
1 reactie
Ik heb nog cd’s gekocht op
https://www.discogs.com/Groep-Erik-Wille-T-Is-Gene-Zuiveren/release/8820236